Σκέψεις και απόψεις από την Έκθεση Μοτοσυκλέτας στο Μιλάνο (Eicma 2017)

Η επίσκεψη στην έκθεση μοτοσυκλέτας του Μιλάνου (Eicma 2017), είναι πάντα ενδιαφέρουσα από πολλές απόψεις. Εκεί μπορείς να δεις τι καινούργιο έχουν να παρουσιάσουν οι εταιρείες μοτοσυκλετών, τις τάσεις της αγοράς, αλλά και να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα, για το που οδεύει η μοτοσυκλέτα και ο μοτοσυκλετισμός γενικά.

Φυσικά δεν είναι εύκολο να προβλέψεις και να προδιαγράψεις το μέλλον της μοτοσυκλέτας, αλλά δεν μπορούμε να μην μπούμε στον πειρασμό και να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα.
Τα συμπεράσματα και οι απόψεις βγαίνουν από αυτά που βλέπεις, ακούς και μαθαίνεις.
Τι είδαμε λοιπόν στην Eicma που μας κίνησε το ενδιαφέρον και μας έκανε να σκεφτούμε.

Το πρώτο που ήταν εμφανές, είναι η παρουσία πολλών εταιρειών μοτοσυκλετών από την Κίνα. Μπορεί να μην τραβάνε το ενδιαφέρον και τα βλέμματα όπως οι μεγάλες Ευρωπαϊκές και Ιαπωνικές εταιρείες, αλλά η παρουσία τους δείχνει ότι η Κινέζοι, αλλά και οι Ινδοί κατά δεύτερο λόγο, έχουν πολλές βλέψεις στην Ευρωπαϊκή αγορά.

Ας μην ξεχνούμε και τις συνεργασίες που έγιναν, με πιο πρόσφατες αυτές της Triumph με την Bajaj Auto India, καθώς και της Norton με την Κινέζικη Zongshen. Τι σημαίνει αυτό και τι μπορεί να περιμένει η Ευρωπαϊκή αγορά από αυτή την είσοδο των Κινέζων;

Μπορούν οι Κινέζοι αλλά και οι Ινδοί να προσφέρουν αυτά που ζητά η Ευρωπαϊκή κυρίως, αλλά και η Αμερικάνικη αγορά; Ίσως όπως είναι διαμορφωμένη τώρα η αγορά να μην μπορούν, αλλά υπάρχει μια άλλη διάσταση που μπορούν να εκμεταλλευτούν.

Όπως επισημάναμε σε ένα προηγούμενο άρθρο μας [«Μαμά γερνάω…» (Μοτοσυκλετιστές και ηλικία)], η μέση ηλικία των μοτοσυκλετιστών σε Ευρώπη και Η.Π.Α. μεγαλώνει. Η αγορά των μοτοσυκλετών για διάφορους λόγους, αποτελείται από πιο μεγάλους σε ηλικία μοτοσυκλετιστές, που αγοράζουν ακριβές και μεγάλες μοτοσυκλέτες.

Η είσοδος των Κινέζων στην αγορά, είναι βέβαιο ότι θα προσφέρει μοτοσυκλέτες απλές και φθηνές. Αν προστεθεί σε αυτά και η αξιοπιστία, τότε ίσως να είναι ένας τρόπος προσέγγισης των νέων μοτοσυκλετιστών.

Ίσως οι απλές και φθηνές μοτοσυκλέτες, να είναι αυτό που χρειαζόμαστε για να επιστρέψουν οι νέοι στην μοτοσυκλέτα, ή τουλάχιστον ένα μέρος από αυτούς. Ίσως η επιστροφή στην απλότητα να δώσει ώθηση στις πωλήσεις μοτοσυκλετών.

Το δεύτερο που προσέξαμε είναι ότι συνεχίζεται η τάση επιστροφής στις ρετρό μοτοσυκλέτες. Όλες σχεδόν οι μεγάλες εταιρείες έχουν βγάλει είτε Scrambler, είτε μοτοσυκλέτες με ρετρό στυλ. Επίσης υπάρχει και η αναβίωση των παλιών εταιρειών.

Είναι ωραίο και ρομαντικό να βλέπεις εταιρείες όπως η Norton και η Brough Superior να επανέρχονται, αλλά διερωτώμαι κατά πόσο μπορούν να μπουν στο παιγνίδι της αγοράς και να πάρουν μερίδιο.

Σε μια εποχή όπου οι κυβερνήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας, ανακοίνωσαν ότι το 2040 δεν θα υπάρχουν οχήματα με βενζίνη η πετρέλαιο. Αυτό σημαίνει ότι και οι μοτοσυκλέτες αλλάζουν. Πόσο λοιπόν είναι εφικτό οι εταιρείες αυτές να επιβιώσουν σε μια αγορά που μικραίνει, αλλά και που συγχρόνως αλλάζει;

Αυτά τα ερωτήματα, μας φέρνουν σε μια ακόμη επισήμανση από την έκθεση στο Μιλάνο. Πολλές οι εταιρείες ηλεκτρικών μοτοσυκλετών. Μπορεί ακόμη να είναι άγνωστες, αλλά φαίνεται ότι πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν στις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.

Προς το παρόν οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, δεν έχουν φθάσει στα επίπεδα των συμβατικών μοτοσυκλετών. Υστερούν σε ιπποδύναμη, αυτονομία αλλά κυρίως ο χρόνος φόρτισης της μπαταρίας, είναι ακόμη αρκετά μεγάλος.

Εάν βελτιωθούν όσον αφορά κυρίως στον χρόνο φόρτισης, που οπωσδήποτε θα βελτιωθούν, τότε ίσως σε μερικά χρόνια όλοι να οδηγούμε ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες. Θα πρέπει να συνηθίσουμε να οδηγούμε αθόρυβες και χωρίς μυρωδιές μοτοσυκλέτες.

Μπορεί να μην ακούγεται ιδανικό για τους περισσότερους από εμάς, αλλά αν αυτό τελικά είναι το μέλλον, θα πρέπει να προσαρμοστούμε.

Κάτι άλλο που με έκανε να ανησυχήσω, δεν έχει σχέση με την έκθεση στο Μιλάνο, αλλά από ένα ντοκιμαντέρ που είδα τελευταία. Γίνονται προσπάθειες να κατασκευαστούν αυτοκίνητα που θα κυκλοφορούν, χωρίς οδηγό.

Ωραίο ακούγεται αλλά με τις μοτοσυκλέτες τι γίνεται; Θα κυκλοφορούν και αυτές χωρίς οδηγό; Ένας από τους λόγους που οδηγούμε μοτοσυκλέτα, ίσως ο πιο κύριος, είναι αυτό που ονομάζουμε «οδηγική απόλαυση».

Αν χάσουμε αυτή την απόλαυση, ποιος ο λόγος να καθόμαστε πάνω σε μια άψυχη μηχανή; Άραγε η μοτοσυκλέτα πεθαίνει; Το σίγουρο είναι ότι αλλάζει. Ίσως η μοτοσυκλέτα όπως την ξέρουμε, να είναι στο κοντινό μέλλον καθαρά για ψυχαγωγικούς σκοπούς.

Ίσως οι μοτοσυκλέτες, όπως τις γνωρίζουμε, να επιτρέπονται μόνο σε πίστες. Δεν θα είναι δηλαδή καθημερινό μέσο διακίνησης και αυτοί που θα οδηγούν μοτοσυκλέτες, θα είναι είτε αθλητές που θα αγωνίζονται, είτε κάποιοι που έχουν τα λεφτά, ώστε να μπορούν να έχουν μοτοσυκλέτα και να την οδηγούν σε πίστα.

Αν το καλοσκεφτούμε η μοτοσυκλέτα έχει αρχίσει εδώ και καιρό να αποτελεί την ψυχαγωγία των λίγων στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αφού οι τιμές άρχισαν να γίνονται απαγορευτικές και τα μοντέλα που παρουσιάζονται δεν είναι για τον δρόμο, αλλά για την πίστα.

Αν θέλουμε παραδείγματα, ας δούμε την καινούργια Ducati Panigale V4 ή την BMW HP4 και την Kawasaki H2R. Αυτές είναι μοτοσυκλέτες για λίγους, αλλά και για πίστα. Άλλωστε ας μην ξεχνούμε ότι ο περιορισμός των μοτοσυκλετών σε πίστες και η απομάκρυνση τους από το δρόμο, είναι κάτι που θα χαροποιήσει πάρα πολλούς.

Άσχημες και πεσιμιστικές οι επισημάνσεις για το μέλλον της μοτοσυκλέτας, αλλά ας μην απογοητευόμαστε, αφού τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά το μέλλον.

Εάν λοιπόν το 2040 οι μοτοσυκλέτες απαγορεύονται στην Ευρώπη, όσοι από εμάς ζούμε και μπορούμε να οδηγούμε, θα είναι ευκαιρία να φύγουμε για Λατινική Αμερική, Ασία και Αφρική.
Αν το μέλλον της μοτοσυκλέτας είναι αυτό, τότε εμείς είμαστε οι τυχεροί, που ακόμα μπορούμε να απολαύσουμε και να ζήσουμε την πραγματική εμπειρία της μοτοσυκλέτας. Εμείς μπορούμε να πούμε, «σήμερα είναι ακόμη μια μέρα που μπορούμε να οδηγήσουμε ελεύθερα την μοτοσυκλέτα μας».

Καλές διαδρομές φορώντας πάντα το κράνος σας.