Υπάρχει προκατάληψη εναντίον των μοτοσυκλετιστών;

Διάβασα κάπου τελευταία ότι μια μπυραρία, η ‘The Royal Oak’, σε ένα χωριό το Ulley στο South Yorkshire στην Αγγλία, απαγόρευσε την είσοδο σε μοτοσυκλετιστές. Η αλήθεια είναι ότι εξεπλάγην. Σε ποια χρονολογία είμαστε; Πως είναι δυνατόν στις μέρες μας να υπάρχει προκατάληψη εναντίον των μοτοσυκλετιστών;

Αν διερωτάστε αν η απόφαση της μπυραρίας είναι παράνομη, δυστυχώς δεν είναι. Οι μοτοσυκλετιστές, δεν είναι ανάμεσα στην λίστα των ομάδων που καλύπτονται από τον νόμο για διακρίσεις. Φαίνεται ότι υπάρχουν κάποιες χώρες που διατηρούν πεπαλαιωμένα μυαλά και μια από αυτές, είναι σίγουρα η Αγγλία.

Πριν μερικά χρόνια κάποιος Άγγλος που ταξίδευε με μια ΚΤΜ 990 Adventure πέρασε από το νησί μας και του έκανε εντύπωση, όταν στην διαδρομή του σε κάποιο μικρό δρόμο στα βουνά, συνάντησε ένα κοπάδι από πρόβατα και ο βοσκός αμέσως του έκανε χώρο να περάσει, χαμογελώντας του και χαιρετώντας τον.

Μου είχε πει ότι αν ήταν στην Αγγλία, ο βοσκός κατά πάσα πιθανότητα θα διαμαρτυρόταν έντονα ότι του τρόμαξε τα ζώα και δεν θα τον διευκόλυνε να περάσει.

Υπάρχει λοιπόν προκατάληψη εναντίον των μοτοσυκλετιστών; Φαίνεται πως υπάρχει. Σε κάποιες χώρες πιο πολύ σε κάποιες άλλες λιγότερο. Τελικά είναι στις πιο ‘ανεπτυγμένες’ χώρες που υπάρχει προκατάληψη; Χώρες όπως οι Η.Π.Α. και η δυτική Ευρώπη;

Κατ’ αρχήν οι άνθρωποι στις χώρες της κεντρικής και νότιας Αμερικής, της Ασίας και της Αφρικής, είναι πιο φιλόξενοι. Πάντα υπάρχει περίπτωση κάποιοι να προσπαθήσουν να σε κλέψουν, αλλά αυτό δεν έχει σχέση αν είσαι μοτοσυκλετιστής ή όχι.

Θα προσπαθήσουν να σε κλέψουν έτσι και αλλιώς και αυτό μπορεί να συμβεί σε όλο το κόσμο. Γενικά όμως οι άνθρωποι θα σε δεχτούν με καλοσύνη και θα σου προσφέρουν από αυτά που έχουν, που συνήθως είναι λίγα.

Στις δυτικές χώρες τα πράγματα δεν είναι τόσο ευχάριστα για μας τους μοτοσυκλετιστές. Υπάρχει προκατάληψη, πολλές φορές ακόμα και μίσος. Οι άνθρωποι δυστυχώς κρίνονται από τα ρούχα που φορούν και από το τι οδηγούν. Η μπυραρία στην Αγγλία δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, διότι απ’ ότι φαίνεται υπάρχουν αρκετά μέρη που δεν δέχονται μοτοσυκλετιστές. Ένα παράδειγμα είναι το πιο κάτω βίντεο.

Η προκατάληψη όμως δεν ήρθε ουρανοκατέβατη. Κτίστηκε σιγά σιγά και σε αυτό βοηθήσαμε και εμείς, με αυτά που γίνονταν από τις διάφορες συμμορίες μοτοσυκλετιστών και την συμπεριφορά μας. Φυσικά έπαιξαν και τον ρόλο τους τα μέσα ενημέρωσης.

Οι πιο παλιοί ίσως να θυμούνται την ταινία ‘The Wild One’ με τον Marlon Brando. Η ταινία ήταν βασισμένη σε ένα γεγονός που έγινε το 1947 στην πόλη Hollister στην Καλιφόρνια και ένα άρθρο που γράφτηκε τον Ιανουάριο του 1951 στο περιοδικό Harper’s με τίτλο, ‘Η επιδρομή των μοτοσυκλετιστών’ (The Cyclist Raid).

Στην πραγματικότητα τίποτα κακό δεν έγινε. Μοτοσυκλετιστές όπως και πολλοί άλλοι, μαζεύτηκαν στην πόλη Hollister για να γιορτάσουν την εθνική γιορτή της 4ης Ιουλίου. Εκεί όπως ήταν φυσικό έγιναν μερικά μεθύσια, ίσως μερικοί ως συνήθως να είχαν ‘ξεφύγει’ και να έγιναν μερικά παρατράγουδα, αλλά τίποτα το ασυνήθιστο. Δεν τρομοκράτησαν ή λεηλάτησαν.

Κάποιος τυχοδιώκτης φωτογράφος σκηνοθέτησε μια φωτογραφία με ένα μέθυσο σε μια μοτοσυκλέτα και κάμποσα σπασμένα μπουκάλια μπύρας δίπλα του. Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘Life’ με τον τίτλο «Οι διακοπές των μοτοσυκλετιστών, αυτός και οι φίλοι του τρομοκράτησαν μια πόλη».

Ακολούθησε το άρθρο στο περιοδικό ‘Harper’s’ που παρουσίασε τους μοτοσυκλετιστές σαν συμμορίες που λεηλάτησαν την πόλη. Η ταινία ‘The wild one’ ήρθε μετά από δύο χρόνια και περιγράφει πως δύο αντίπαλες ομάδες μοτοσυκλετιστών, πάνε σε μια μικρή Αμερικάνικη πόλη, την οποία τρομοκρατούν.

Η ταινία ξεκινά με τον πρόλογο «Αυτή είναι μια σοκαριστική ιστορία. Δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ στις περισσότερες πόλεις, αλλά συνέβη σε αυτή. Είναι μια πρόκληση στους ανθρώπους να μην το αφήσουν να ξαναγίνει».

Το αποτέλεσμα ήταν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να διαμορφώσουν την άποψη ότι οι μοτοσυκλετιστές είναι συμμορίες ταραχοποιών, που κλέβουν και βιάζουν. Μετά από αυτό το γεγονός και την αρνητική δημοσιότητα, άρχισαν να δημιουργούνται οι λέσχες – ‘συμμορίες’ στις Η.Π.Α., που απασχόλησαν και απασχολούν ακόμη την αστυνομία με τις παρανομίες τους.

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια και πολλές προσπάθειες ώστε να αλλάξει η εντύπωση ότι αυτές οι λέσχες δεν αντιπροσωπεύουν τον μοτοσυκλετιστή και τον μοτοσυκλετισμό γενικά, αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν κατάλοιπα.

Είναι βέβαιο ότι πάντα θα υπάρχουν μερικοί που θα ‘λερώνουν’ το όνομα των μοτοσυκλετιστών, γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε διπλά προσεκτικοί. Μήπως όμως δεν είναι σε όλες τις ομάδες που υπάρχουν άτομα που δεν συμπεριφέρονται κόσμια, ή στην χειρότερη περίπτωση είναι εγκληματίες;

Στην Κύπρο και Ελλάδα νομίζω τα πράγματα είναι καλύτερα, αφού δεν υπήρχαν ή υπάρχουν ‘συμμορίες’, ή μήπως κάνω λάθος και υπάρχουν; Παλιά υπήρχε προκατάληψη και στην χώρα μας. Θυμάμαι κάποιες εποχές που ο μοτοσυκλετιστής ήταν συνώνυμο του ‘αλήτης’. Τα χρόνια πέρασαν και πιστεύω ότι για την πλειοψηφία τουλάχιστον, αυτό έχει αλλάξει.

Φυσικά σε κάποια χωριά θα ξέκοψαν κάποιοι που ζουν σε άλλες εποχές και έχουν άλλες ιδέες. Συζητώντας με κάποιο φίλο για την προκατάληψη μου είπε μια ιστορία που συνέβη πριν είκοσι-εικοσιπέντε χρόνια. Ήταν με μια ομάδα μοτοσυκλετιστών και μετά από μια διαδρομή, γυρίζοντας στην πόλη, πήγαν σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο για καφέ.

Όταν μπήκαν στο χώρο στάθμευσης βγήκε ο πορτιέρης και άρχισε να τους λέει ότι δεν μπορούν να μπουν στο ξενοδοχείο, μέχρι πού ένας της παρέας, έβγαλε το κράνος και ο πορτιέρης αναγνώρισε τον ιδιοκτήτη.
Για πολλούς το στερεότυπο του μοτοσυκλετιστή είναι γένια, τατουάζ και δερμάτινα.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί μοτοσυκλετιστές που διατηρούν αυτό το στυλ, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι και αλήτες. Πολλοί γιατροί, δικηγόροι κ.ά. τους αρέσει τα Σαββατοκύριακα να βάζουν τα δερμάτινα και να ανεβαίνουν στην σέλα της μοτοσυκλέτας τους, για μια διαδρομή παρέα με τους φίλους τους.

Μου είχε κάνει εντύπωση πόσο συχνά το έβλεπα αυτό στην Βραζιλία. Όταν συναντούσα μοτοσυκλετιστές ήταν όλοι σχεδόν στα δερμάτινα, αλλά οι περισσότεροι ήταν με καλές δουλειές . Άλλωστε αυτοί θα μπορούσαν να αγοράσουν μοτοσυκλέτα για το χόμπι τους.

Το ντύσιμο δεν λέει και ποιος είσαι και πρέπει σαν μοτοσυκλετιστές να βοηθήσουμε, ώστε και αυτοί που δεν το έχουν καταλάβει να το καταλάβουν.
Πιο κάτω θα δείτε μια διαφήμιση που αντικατοπτρίζει την προκατάληψη εναντίον των μοτοσικλετιστών.

 

Εσείς τι νομίζετε; Υπάρχει προκατάληψη; Θα καθόσασταν σε αυτήν την αίθουσα κινηματογράφου; Σας έτυχε να είσαστε θύματα προκατάληψης επειδή οδηγείτε μοτοσυκλέτα; Γράψτε μας τις απόψεις σας. Και μην ξεχνάτε.

Καλές διαδρομές…..φορώντας πάντα το κράνος σας.