Φοβάμαι. . .
Πριν λίγες μέρες ακόμα ένας μοτοσικλετιστής έχασε την ζωή του, όταν κάποιος του έκοψε τον δρόμο. Ένας άνθρωπος 42 χρονών, ο οποίος εγκαταλείπει σύζυγο και μικρό παιδί. Δεν είναι η πρώτη φορά και ίσως ούτε η τελευταία, που ένας μοτοσικλετιστής χωρίς να φταίει, χάνει την ζωή του.
Η αλήθεια είναι ότι οδηγώντας μοτοσυκλέτα είμαστε εκτεθειμένοι και το γνωρίζουμε. Οι πιθανότητες να γλυτώσουμε από μια σύγκρουση, είναι περιορισμένες. Όπως και να το κάνουμε το αυτοκίνητο είναι πιο ασφαλές.
Πολλές φορές με ρωτάνε και είμαι σίγουρος και εσάς, αν φοβάμαι που οδηγώ μοτοσυκλέτα. Η απάντηση είναι απλή…..φοβάμαι. Φοβάμαι τον κύριο που οδηγεί το αυτοκίνητο του μιλώντας στο κινητό και τρώγοντας το σάντουιτς του. Φοβάμαι την κυρία με το μεγάλο SUV που νομίζει ότι ο δρόμος είναι όλος δικός της και οι κανόνες οδήγησης, είναι όπως θέλει αυτή.
Φοβάμαι τον ηλικιωμένο που επιμένει να οδηγεί το φορτηγάκι του χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί δημόσιο κίνδυνο. Φοβάμαι τον νεαρό που οδηγεί επικίνδυνα το σαραβαλάκι του, νομίζοντας ότι είναι ραλίστας. Φοβάμαι την κυρία που είδα στον αυτοκινητόδρομο να οδηγά με 100 χλμ. βάφοντας τα νύχια της. Αυτούς φοβάμαι. Δεν φοβάμαι το οδήγημα μου διότι είμαι προσεκτικός, ειδικά όταν έχω και συνεπιβάτη.
Συζητώντας με κάποιο φίλο τελευταία για τον τρόπο οδήγησης στην Κύπρο, μου είπε ότι αυτός είναι πολύ καλός οδηγός αυτοκινήτου, διότι παλιά οδηγούσε μοτοσυκλέτα. Βλέποντας και τον εαυτό μου όταν οδηγώ αυτοκίνητο, διαπίστωσα ότι έχει δίκιο. Η οδήγηση της μοτοσυκλέτας μας έχει κάνει όλους πιο προσεκτικούς. Κοιτάμε γύρω μας και σεβόμαστε όλους όσους μοιράζονται τον δρόμο μαζί μας, είτε είναι πεζοί, είτε είναι ποδηλάτες, είτε είναι μοτοσικλετιστές. Είμαστε πάντα σε εγρήγορση, συγκεντρωμένοι και δεν οδηγούμε επικίνδυνα.
Δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να περάσουμε όλους τους οδηγούς από αυτή την διαδικασία. Ίσως όμως οι αρμόδιοι, αντί να προσπαθούν να μειώσουν τις μοτοσυκλέτες πιστεύοντας ότι έτσι θα λυθεί και το πρόβλημα, ας καλλιεργήσουν μια πραγματικά οδική συνείδηση στα παιδιά, κάνοντάς τους καλύτερους οδηγούς.
Ας ξεκινήσουν, πρώτα πρώτα, δίνοντας αυτοί το καλό παράδειγμα της σωστής οδήγησης και τήρησης των κανονισμών στους υπόλοιπους πολίτες και στα παιδιά. Επίσης ο νόμος σχετικά με την οδήγηση από τους ηλικιωμένους πρέπει να μελετηθεί. Μια εξέταση από γιατρό δεν είναι αρκετή. Πρέπει να ληφθούν αμέσως μέτρα.
Πολλά μπορούν να γίνουν, αλλά χρειάζεται δουλειά και ως συνήθως εδώ στην Κύπρο προτιμούμε τις εύκολες λύσεις. Η εύκολη λύση λοιπόν, είναι η μείωση των μοτοσυκλετών. Έτσι γλυτώνουν από τα ατυχήματα με μοτοσυκλέτα.
Για να πάρουν οι οποιοιδήποτε κυβερνώντες μας εδώ στην Κύπρο κάποιες σωστές αποφάσεις, θα πρέπει να γνωρίζουν το αντικείμενο και αμφιβάλω αν ποτέ κάποιος από αυτούς ανέβηκε σε μοτοσυκλέτα. Αυτοί βλέπουν τον κόσμο από ψηλά, βολεμένοι στα αφορολόγητα αυτοκίνητά τους. Δεν μπορούν ούτε να καταλάβουν ούτε να νοιώσουν τον μοτοσικλετιστή.Πώς μπορούν να πάρουν αποφάσεις ώστε να τον βοηθήσουν και να τον προστατέψουν.
Γιατί δεν ψηφίζουν νόμο ώστε τα κράνη και οι στολές που μας προστατεύουν να είναι αφορολόγητα; Διότι αυτό που πραγματικά θέλουν είναι να μην κυκλοφορούν μοτοσυκλέτες.
Μπορώ να πω ότι το έχουν καταφέρει σε κάποιο βαθμό. Ξέρω άτομα που οδηγούσαν μοτοσυκλέτα στο εξωτερικό και όταν ήρθαν να ζήσουν εδώ σταμάτησαν να οδηγούν, γιατί φοβήθηκαν τον τρόπο που οδηγούν οι άνθρωποι εδώ.Είναι καιρός να κάνουμε και εμείς κάτι σαν μοτοσικλετιστές. Κάτι για να αρχίσουν να μας προσέχουν επιτέλους. Ίσως μια εκδήλωση διαμαρτυρίας.
Εν τω μεταξύ οδηγείτε πάντα με προσοχή.
Καλές διαδρομές……φορώντας πάντα το κράνος σας.
