Εμπειρίες στα σύνορα με μοτοσυκλέτα και τι να προσέξετε

Όσοι από εμάς ονειρευόμαστε ή προετοιμαζόμαστε για ένα μεγάλο και μακρινό ταξίδι εκτός Ευρώπης με μοτοσυκλέτα, θα πρέπει να κάνουμε και μια προετοιμασία, για το τι θα αντιμετωπίσουμε στα σύνορα.

Στην Ευρώπη δεν υπάρχουν σύνορα και τα πράγματα είναι εύκολα. Θυμάμαι παλιά όταν περνούσαμε από σύνορα στην Ευρώπη νιώθαμε ότι γινόταν κάτι σημαντικό, κάτι καινούργιο, «περνάμε από μια ακόμη χώρα». Ένα από τα προβλήματα – το πλέον σημαντικό, ήταν το συνάλλαγμα. Έπρεπε να κρατάμε σε διαφορετικές τσέπες τα νομίσματα χωρών που θα διασχίζαμε εκ των προτέρων, αφού το πρώτο που θα αντιμετωπίζαμε, ήταν να πληρώσουμε τα διόδια. Εκεί γινόταν ένα είδος πανικού, αφού πολλές φορές βρεγμένοι από την βροχή, ψάχναμε τις τσέπες μας να βρούμε το νόμισμα της χώρας στην οποία εισερχόμασταν. Έπρεπε συνήθως να περάσει κάποιος χρόνος ώστε να προσαρμοστούμε στο καινούργιο νόμισμα.
Έαν ταξιδέψετε για Αφρική, Ασία, Αμερική τότε τα πράγματα γίνονται ή πιο δύσκολα ή πιο ενδιαφέροντα, αφού από μόνο του το γεγονός ότι βρίσκεσαι με μοτοσυκλέτα στα σύνορα, αποτελεί μια μικρή περιπέτεια ή την αρχή μιας πιο μεγάλης, αφού είναι η είσοδος σε μια καινούργια χώρα.

Τα σύνορα και οι καταστάσεις που επικρατούν στο συγκεκριμένο αυτό σημείο, πολλές φορές προκαλούν εκνευρισμό. Αν το δείτε όμως ως μέρος της περιπέτειας, γιατί στην πραγματικότητα αυτό είναι, τότε ίσως να αποφύγετε την ένταση, τον εκνευρισμό και αντιθέτως να το διασκεδάσετε, όσο γίνεται φυσικά.
Συνήθως θα υπάρχει καθυστέρηση, θα υπάρχουν πράγματα που δεν καταλαβαίνεις, γραφειοκρατία και κάποιος υπάλληλος που είτε θα σε εκνευρίσει, είτε θα προσπαθήσει να πάρει κάποια λεφτά. Αυτό που πρέπει να θυμάστε πάντα όταν φθάνετε στα σύνορα είναι να χαμογελάτε, να είστε ευγενικοί και προπαντός να έχετε υπομονή. Ένα χαμόγελο και καλή διάθεση σε πάει μακριά. Φυσικά μην το παρακάνετε με το χαμόγελο και να είστε σαν χαζοχαρούμενοι, η σαν να έχετε καπνίσει κάτι και στο τέλος να εκνευρίσετε τους υπαλλήλους, κρατήστε μίαν ισορροπία.

Μια καλή προετοιμασία πριν φθάσετε στα σύνορα, θα σας γλιτώσει από αρκετή ταλαιπωρία. Συνήθως υπάρχουν 2-3 μέρη από όπου μπορούμε να περάσουμε σε μια χώρα. Βρείτε αυτό από όπου μπορείτε να περάσετε πιο εύκολα, που δεν θα έχει κίνηση, διαφθορά κ.λπ. (οι πληροφορίες υπάρχουν στο διαδίκτυο).
Το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να βεβαιωθείτε αν χρειάζεστε βίζα. Τα πράγματα αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη. Όταν ταξίδευα στην Αμερική είχα κάνει την προεργασία μου για ποιες χώρες χρειαζόμουν βίζα και ο Ισημερινός δεν ήταν μια από αυτές. Όταν έφθασα στα σύνορα έπρεπε να επιστρέψω πίσω στην Κολομβία αφού άλλαξαν στο μεταξύ οι κανονισμοί και χρειαζόμουν βίζα. Καλό είναι λοιπόν να το ψάχνουμε και λίγο πριν φθάσουμε στα σύνορα.
Θα πρέπει να ξέρετε τι χαρτιά χρειάζονται, τόσο για σας όσο και για την μοτοσυκλέτα. Σε αρκετές χώρες της Αφρικής και της Ασίας χρειάζεται carnet de passage για την μοτοσυκλέτα. Για την Αμερική δεν χρειάζεται. Τι είναι το Carnet De passage; Με λίγα λόγια, είναι μια εγγύηση χρημάτων (το κάνεις πριν ξεκινήσεις το ταξίδι) ότι δεν θα μείνει η μοτοσυκλέτα στην χώρα. Αν τυχόν δεν βγει από την χώρα η μοτοσυκλέτα, τότε η κυβέρνηση θα πάρει αυτή την εγγύηση που είναι ίση με την αξία της μοτοσυκλέτας. Υπάρχουν χώρες που ζητούν να έχει ασφάλεια η μοτοσυκλέτα και άλλες όχι. Θα πρέπει να ξέρουμε πόσο θα στοιχίσει και αν θα γίνει στα σύνορα ή κάπου αλλού. Θυμάμαι την ασφάλεια για το Μεξικό την έκανα στις Η.Π.Α. στην πόλη Tucson, στην Arizona.
Το επόμενο που πρέπει να ψάξετε είναι αν χρειάζεστε κάποια εμβόλια. Αλλά νομίζω καλά είναι τα εμβόλια να γίνουν έτσι και αλλιώς, ειδικά για τον κίτρινο πυρετό.

Κάνετε την μελέτη σας για τα χρήματα της καινούργιας χώρας. Πού μπορείτε να αλλάξετε λεφτά, με πιο ποσοστό και να ξέρετε πως μοιάζει το καινούργιο νόμισμα. Καλό είναι να ξέρετε και τι θα πληρώσετε στα σύνορα. Να έχετε πάντα μαζί σας δολάρια σε μικρά χαρτονομίσματα. Είναι πολύ πιο αποδεκτά από το ευρώ. Να θυμάστε να ζητάτε πάντοτε αποδείξεις, περιορίζει την πιθανότητα της υπερχρέωσης.

Προσπαθήστε να φθάνετε νωρίς για να έχετε αρκετό χρόνο στην διάθεση σας, ώστε να αντιμετωπίσετε όποιες δυσκολίες παρουσιαστούν. Αν μπορείτε αποφύγετε τα Σαββατοκύριακα και τις δημόσιες αργίες, αφού συνήθως υπάρχει περισσότερη κίνηση και οι τελωνιακοί είναι πιο λίγοι και ίσως κακόκεφοι που δουλεύουν αργία. Να έχετε μαζί σας αρκετά αντίγραφα (Διαβατήριο, τίτλο μοτοσυκλέτας), ώστε να μην ψάχνετε για φωτοτυπική στα σύνορα.
Πολλές φορές τα γραφεία για τα χαρτιά της μοτοσυκλέτας μπορεί να είναι μερικά χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα. Στα σύνορα της Κολομβίας με τον Ισημερινό τα οποία πέρασα στην πόλη Ipiales, το τελωνείο για τις μοτοσυκλέτες είναι μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω, στην πόλη Tulcan. Πήρα λοιπόν μαζί μου ένα αστυνομικό και πήγαμε στα γραφεία, όπου τακτοποιήσαμε τα χαρτιά. Βεβαιωθείτε ότι πριν φύγετε από το τελωνείο έχετε όλα τα σωστά χαρτιά. Την πρώτη φορά που μπήκα στην Βραζιλία πέρασα κατά λάθος χωρίς να κάνω χαρτιά για την μοτοσυκλέτα, ευτυχώς χωρίς συνέπειες. Βεβαιωθείτε επίσης για την διάρκεια της άδειας παραμονής της μοτοσυκλέτας. Κάποιες φορές σου δίνουν διαφορετική άδεια για σένα και διαφορετική για την μοτοσυκλέτα.

Μια δυσκολία που συναντούμε στα σύνορα είναι η φύλαξη της μοτοσυκλέτας και των πραγμάτων, καθώς θα τρέχουμε από το ένα γραφείο στο άλλο. Αν είστε δύο τότε ο ένας προσέχει την μοτοσυκλέτα ή τις μοτοσυκλέτες και τα πράγματα, καθώς ο άλλος κανονίζει τα χαρτιά. Το πρόβλημα είναι αν είστε μόνος. Τότε πάρτε τα μέτρα σας. Προσπαθήστε να μην αφήνετε εκτεθειμένα πράγματα στην μοτοσυκλέτα. Κλειδώστε στις βαλίτσες όσα μπορείτε και τοποθετήστε την μοτοσυκλέτα κάπου που να μπορείτε να την παρακολουθείτε.
Σε αρκετά σύνορα υπάρχουν διάφοροι τύποι που σε προσεγγίζουν με σκοπό να σε βοηθήσουν με κάποια αμοιβή. Αν τυχόν αποφασίσεις να χρησιμοποιήσεις κάποιον από αυτούς, συμφώνησε από την αρχή την τιμή.
Τα σύνορα μπορεί να είναι μια άσχημη εμπειρία, αλλά αν το δεις θετικά είναι και μια περιπέτεια. Πολλές φορές γνωρίζεις ενδιαφέροντες ανθρώπους, όπως άλλους ταξιδιώτες, είτε τους ίδιους τους τελωνιακούς, τους οποίους μπορεί να συναντήσεις ξανά αν επιστρέψεις από τα ίδια σύνορα. Αν περάσεις αρκετά σύνορα τότε γίνονται ρουτίνα, ξέρεις να αποφεύγεις τις κακοτοπιές και στο τέλος σου μένουν ιστορίες να θυμάσαι.