AMA SX 450 & 250 – Las Vegas – Η συνέπεια κέρδισε την ταχύτητα και ο τίτλος πήγε στους Dungey – KTM!
Σάββατο 6/5/2017. Το Las Vegas έμελλε να κρίνει τους πρωταθλητές του AMA SX 450cc αλλά και του AMA SX 250 East. Και πραγματικά, το θέαμα, άξιζε τον κόπο. Για το Αμερικάνικο πρωτάθλημα Supercross του 2017 λοιπόν, οι Ryan Dungey (450cc), Justin Hill (250cc West) και Zach Osborne (250cc East) είναι οι πρωταθλητές!
450cc – Η συνέπεια του Dungey κέρδισε την ταχύτητα του Tomac!
Όλες τις φορές έως τώρα σας μεταφέρουμε τα γεγονότα του αγώνα από το AMA SX, όμως το Las Vegas ήταν το κάτι άλλο. Μια περιγραφή του τι συνέβη εκεί δεν φτάνει ώστε να ‘χωρέσει’ ΟΛΟ τον τελευταίο συναρπαστικό αγώνα της χρονιάς.
Ο αγώνας του Las Vegas είχε ξεκινήσει εδώ και μια εβδομάδα, με τον Tomac να αναφέρει μετά το τέλος εκείνου στο New Jersey ότι οι ενδοεταιρικές οδηγίες που δώθηκαν στον Marvin Musquin προς όφελος του Ryan Dungey, δεν έκαναν καλό στο πρωτάθλημα.
Πριν ξεκινήσει και επίσημα ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς ο Tomac δήλωνε ότι θα πάει για τη νίκη στον τελικό, ενώ υποσχέθηκε ότι θα δώσει ότι έχει για να κατακτήσει τον τίτλο. Το πρώτο Heat της μεγάλης βραδιάς είδε τον αναβάτη της Kawasaki να ολοκληρώνει 3ος, πίσω από τους Blake Baggett και Dean Wilson.
O Dungey από την πλευρά του έκανε αυτό που ‘έπρεπε’ κερδίζοντας το δεύτερο Heat και όλα πια ήταν έτοιμα για τον μεγάλο τελικό. Η διαφορά των δύο μονομάχων την ώρα που στήθηκαν στη σχάρα της εκκίνησης ήταν 10 βαθμοί, μια διαφορά που μπορούσε να ανατραπεί αλλά όχι εύκολα.
Ο αγώνας ξεκίνησε και ο Dungey έφυγε μπροστά, με τον Tomac να ξεμπερδεύει γρήγορα από την 4η θέση που είχε στα πρώτα μέτρα πλησιάζοντας γρήγορα τον αναβάτη με το νούμερο ‘1’ στα κόκκινα number plate του.
Και πέρασε αρκετά εύκολα, μπλοκάροντας με δύναμη την πορεία του αντιπάλου του. Ο Dungey παρολίγο να πέσει, όμως κρατήθηκε χάνοντας μόνον κάποιες θέσεις. Μια πτώση του αναβάτη της KTM θα σήμαινε πολλούς ‘μπελάδες’ για τον ίδιο και την ομάδα του, με τον Dungey να προσπαθεί να μένει κοντά στον Tomac μένοντας παράλληλα όρθιος.
Ο Tomac είχε ως μόνη λύση να μπλοκάρει όλους τους αναβάτες πίσω του, περιορίζοντας το ρυθμό και ‘ανακατεύοντας’ την τράπουλα. Ήλπιζε σε έναν εκνευρισμό του Dungey ή μια απώλεια συγκέντρωσης που θα έφερνε το λάθος. Άλλωστε είχε ξεκάθαρα το ρυθμό ώστε να ‘χαθεί’ από το οπτικό πεδίο των υπολοίπων, όμως η νίκη δεν του έφτανε.
Σε όλον τον αγώνα είδαμε πολλά block pass του αναβάτη από το Cortez στον περσινό πρωταθλητή, όμως ο Dungey δεν υπέκυπτε. Έμενε εκεί, σταθερός να ακολουθεί τον αναβάτη της Kawasaki, διατηρώντας την ψυχραιμία του.
Κάπου στα μέσα του αγώνα είχαμε και μια έντονη στιγμή μεταξύ των Reed και Anderson για την 3η θέση, με τον δεύτερο να στέλνει κυριολεκτικά ‘αδιάβαστο’ τον πρώην πρωταθλητή. Εκεί είναι Αμερική και όλα επιτρέπονται, χωρίς περισσότερα παρατράγουδα.
Ο Tomac στο μεταξύ με τον περιοριστικό ρυθμό του αλλά και τη σκληρή οδήγησή του προς τον Dungey είχε καταφέρει να κρατήσει κοντά τόσο τον teammate του, Joshua Grant, όσο και τον Jason Anderson.
Στον τελευυταίο γύρο ο Dungey όντας ψύχραιμος κατάφερε να πάρει για λίγο τα ηνία της κούρσας, κάτι που έδωσε την ευκαιρία στον Tomac να του επιτεθεί ξανά με δύναμη, εκβιάζοντας το λάθος από τον πρωταθλητή.
Τελικά λίγες στροφές πριν το τέλος οι δύο αναβάτες είχαν και πάλι μια έντονη στιγμή, με τον Anderson να εκμεταλλεύεται τη μάχη τους και να κερδίζει τον αγώνα. Ο Tomac περιορίστηκε στην 2η θέση, με τον Grant να φτάνει στην 3η θέση του βάθρου και τον Dungey να μετράει ένα-ένα τα μέτρα ως τον τερματισμό, που θα του έδινε έναν από τους πιο όμορφους τίτλους της καριέρας του.
Έτσι ο αναβάτης της KTM παρ’ όλο που κέρδισε το 1/3 των νικών του Tomac (3 έναντι 9), έχοντας οδηγήσει τους μισούς γύρους σε σχέση με τον μεγάλο του αντίπαλο αλλά με πολύ σταθερότερους τερματισμούς έφτασε στον πολυπόθητο τίτλο με διαφορά μόλις 5β, ο οποίος είναι ο τρίτος συνεχόμενος και όπως δήλωσε ο ίδιος «ίσως ο σημαντικότερος».
Όσο για τον Tomac; Προσπάθησε, έκανε ότι μπορούσε όμως ο τίτλος είχε χαθεί ήδη από το New Jersey. Το λάθος του αναβάτη της Kawasaki του κόστισε ακριβά, καταστρέφοντας μια ολόκληρη χρονιά μέσα σε έναν μόλις αγώνα. Τώρα ξεκινάει το outdoor και οι δύο αναβάτες (περιμένουμε και την επιστροφή του τραυματία Roczen) θα έχουν ακόμη μια ευκαιρία για να λύσουν τις ‘διαφορές’ τους.
Αναλυτικότερα η κατάταξη:
250cc – Λάθη επί λαθών και ο τίτλος στον Osborne!
Ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς παραδοσιακά φιλοξενεί και τις δύο κατηγορίες του AMA SX 250cc, με τους αναβάτες του East και του West να ‘κοντράρονται’ για πρώτη φορά στην ίδια πίστα.
Το πρώτο Heat είδε τους αναβάτες του West να αναμετριώνται ξεχωριστά, με τον James Decotis να επικρατεί. Στο δέυτερο Heat ήταν η σειρά των αναβατών του East, της κατηγορίας της οποίας ο τίτλος ήταν ακόμη ανοιχτός. O Joey Savatgy έδειξε ότι θα κυνηγούσε τον πρώτο του τίτλο, κερδίζοντας τη διαδικασία.
Στον τελικό τα δράματα άρχισαν από νωρίς, με τον Osborne να συγκρούεται στην πρώτη στροφή και να πέφτει, χάνοντας πάρα πολύ χρόνο. Savatgy και Smith είχαν τώρα την ευκαιρία να δώσουν μάχη για τον τίτλο χωρίς το ‘εμπόδιο’ του αναβάτη της Husqvarna, με τον Cianciarulo να παραμονεύει ώστε να εκμεταλλευτεί το κάθε λάθος και να φτάσει αυτός στον τίτλο.
Μόλις ένα λεπτό μετά την εκκίνηση ο Savatgy είχε πτώση από τη 2η θέση, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο του τίτλου στον Smith. Ο αναβάτης της KTM δεν άντεξε όμως την πίεση και είχε τη δική του στιγμή ένα λεπτό μετά, ξεκινώντας τα πάντα από την αρχή.
Κάθε λεπτό που περνούσε έιχαμε και ένα νέο συμβάν στην πίστα, με τον Smith να τίθεται οριστικά εκτός αγώνα και μάχης του τίτλου 12 λεπτά πριν το τέλος, έχοντας μια άσχημη πτώση. Τώρα όλα ανατρέπονταν ξανά και η μάχη του τίτλου θα δινόταν ανάμεσα στους Savatgy- Osborne.
Ο Cianciarulo στην κορυφή είχε τη νίκη ως μονόδρομο, ελπίζοντας σε περισσότερες ατυχίες των δύο άλλων αναβατών ώστε να φτάσει αυτός στον τίτλο. Ο αναβάτης της Kawasaki έφτασε στην 2η φετινή του νίκη και μπορούσε μόνο να ελπίζει, με τον Osborne να τα παίζει όλα για όλα στον τελευταίο γύρο!
Πίεσε και πρόλαβε τον Savatgy, σχεδιάζοντας την επίθεση που θα του έδινε το πρωτάθλημα. Ο ρυθμός του ήταν πολύ ταχύτερος, τη στιγμή που ο Savatgy οδηγούσε πιο προσεκτικά, προσπαθώντας να φτάσει στον τερματισμό. Όμως ο Osborne τον έφτασε και τον πέταξε κάτω δύο στροφές πριν το τέλος, με ένα πολύ επιθετικό πέρασμα που δεν άφησε κανένα περιθώριο στον αντίπαλό του.
Έτσι ο Osborne έφτασε στον πρώτο τίτλο της καριέρας του, με τον Savatgy να χάνει και τη 2η θέση από τον Cianciarulo, μετά την 14η θέση του.
Αναλυτικότερα η κατάταξη:
