Δεν «καίγεται» ο Crutchlow για εργοστασιακή μοτοσυκλέτα
O Crutchlow είναι χαρούμενος που αγωνίζεται με τα χρώματα της ομάδας του Lucio Cecchinello και δεν προτίθεται να αλλάξει εύκολα περιβάλλον, ακόμη και αν αυτό είναι σε κάποια εργοστασιακή ομάδα.
Ο Βρετανός βρίσκεται στο MotoGP από το 2011, οδηγώντας τα τρία πρώτα χρόνια για την Tech3 Yamaha. Στη συνέχεια δέχθηκε την προσφορά της εργοστασιακής ομάδας της Ducati, όπου και παρέμεινε για μόλις ένα χρόνο, χωρίς σπουδαία αποτελέσματα.
Από το 2015 και μετά οδηγεί για λογαριασμό της LCR Honda, με την οποία έχει επιτύχει ως σήμερα τους καλύτερους τερματισμούς της καριέρας του.
Βλέποντας ότι τα αποτελέσματα μπορούν να έρθουν και με μια «δορυφορική» μοτοσυκλέτα, ο Crutchlow γνωρίζει καλά ότι ακόμη και αν δεχθεί πρόταση για μια θέση σε εργοστασιακή ομάδα, αυτή δεν θα είναι μία εκ των κορυφαίων.
Ο λόγος φυσικά είναι ότι όλες οι πρωτοκλασσάτες ομάδες έχουν και τους κορυφαίους αναβάτες, με τον Βρετανό να είναι σχεδόν ακατόρθωτο να αντικαταστήσει κάποιον εξ’ αυτών.
Επί του θέματος ο αναβάτης της LCR δήλωσε στο Autosport.com: «Αν πιστεύω ότι πρέπει να γίνω εργοστασιακός αναβάτης και πάλι; Αν έρθει η ευκαιρία, ναι, όμως πρέπει να είναι στο σωστό εργοστάσιο με τη σωστή συμφωνία.
«Ή πρέπει να είναι κάτι το οποίο με ενδιαφέρει να κάνω. Όμως είμαι χαρούμενος με ότι έχω.
Στη συνέχεια ο Crutchlow ανέφερε ότι δεν είναι σίγουρος αν η εργοστασιακή ομάδα κάνει έναν αναβάτη ταχύτερο, του κάνει όμως σίγουρα ευκολότερη τη ζωή.
«Αν σε κάνει ταχύτερο; Δεν ξέρω, όμως σου κάνει τη ζωή πιο εύκολη μέρα με τη μέρα.
«Τα χρόνια που έρχονται, δεν ξέρω (τι θα γίνει).
«Ειλικρινά, αν ξυπνήσω σε δύο εβδομάδες και δεν θέλω να αγωνίζομαι με μοτοσυκλέτα, δεν θα αγωνίζομαι.
«Είναι πολύ απλό. Έχω αρκετά χρήματα στην τράπεζα για να σταματήσω τώρα και η οικογένειά μου είναι πολύ άνετη (οικονομικά), όμως αγαπώ αυτό που κάνω.»
Η φετινή χρονιά είχε τα πάνω και τα κάτω της για τον 31χρονο, ο οποίος αν και ξεκίνησε άσχημα, ολοκλήρωσε τη σεζόν του πολύ δυνατά. Πήρε μάλιστα και τις πρώτες δύο νίκες της καριέρας του στο Brno και το Phillip Island, με την τελική κατάταξη να τον βρίσκει στην 7η θέση.
«Αυτή τη στιγμή γίνομαι ταχύτερος και δεν αισθάνομαι διαφορετικά από ότι δύο χρόνια πριν.
«Το σώμα μου με πονάει περισσότερο από τις πτώσεις όσο περνούν τα χρόνια, όμως έτσι είναι τα πράγματα.
«Έχω ρίξει πολλές μοτοσυκλέτες, όμως κατάφερα και πάλι να έχω μια σπουδαία καριέρα.
«Δεν μου αρέσει να πέφτω, όμως είναι μέρος των αγώνων. Δεν είμαι ο πιο ταλαντούχος αναβάτης του κόσμου.
«Το σώμα μου πιθανώς να μην είναι στην καλύτερη κατάσταση που βρέθηκε ποτέ και επιπλέον μεγαλώνω κάπως.
«Όμως οι πτώσεις δεν με στενοχωρούν. Σηκώνομαι και πάω ταχύτερα.»
