Χορεύοντας…στην βροχή.
Έχετε χορέψει καμμιά φορά στην βροχή; Ίσως όχι, αλλά σίγουρα έχετε οδηγήσει λίγο η πολύ στην βροχή. Φέτος ο χειμώνας μας, ευτυχώς, είναι αρκετά βροχερός. Ευτυχώς γιατί όσο και αν μας αρέσει ο ήλιος, χρειαζόμαστε την βροχή.
Σε μια από τις γιορτινές συναντήσεις, τις λίγες λόγω της πανδημίας, η συζήτηση έπεσε φυσικά και στον καιρό. Ένας φίλος μου λέει «Σε θυμήθηκα προχθές. Ερχόμουν από Λευκωσία και στον δρόμο είδα κάποιους μοτοσικλετιστές να οδηγούν στην βροχή και τους λυπήθηκα.»
Πρέπει να πω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος με «λυπάται». Θυμάμαι μια φορά στον δρόμο προς το Buenos Aires έβρεχε δυνατά και ασταμάτητα. Όταν σταματήσαμε σε κάποιο βενζινάδικο, με πλησίασε μια κυρία με τα δυο αγοράκια της που με κοίταζαν περίεργα. Με ρώτησε αν ήμουν καλά και αν χρειαζόμουν βοήθεια. Χαμογέλασα στα παιδάκια και της είπα ότι ήμουν μια χαρά.
Προσπάθησα λοιπόν να εξηγήσω στον φίλο ότι δεν πρέπει να με λυπάται. Ότι η οδήγηση ακόμη και με βροχή είναι δική μας επιλογή. Ακόμη μια φορά δυσκολεύτηκα να εξηγήσω σε κάποιον που δεν οδήγησε ποτέ μοτοσυκλέτα το συναίσθημα της οδήγησης κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Του θύμισα, όταν είμασταν μικροί που μας άρεσε να τρέχουμε μέσα στα νερά. Να παίζουμε ποδόσφαιρο κάτω από βροχή και μέσα στις λάσπες. Η βροχή και το νερό ήταν μέρος της ζωής μας. Γιατί να μας ενοχλεί τώρα η οδήγηση στην βροχή;
Ειδικά αν κάνεις μεγάλο ταξίδι είναι βέβαιο ότι θα συναντήσεις βροχή και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος. Μιλώντας για προετοιμασία, θυμήθηκα κάτι που μου είπαν φίλοι που έλαβαν μέρος στην ιστορική πορεία από το Βερολίνο στην Λευκωσία. Πολλοί μοτοσικλετιστές από την Κύπρο ήταν απροετοίμαστοι για βροχές. Δεν είχαν αδιάβροχα μαζί τους και χρησιμοποίησαν πλαστικά σακούλια σκουπιδιών. Ήταν καλοκαίρι και νόμιζαν ότι ο καιρός θα ήταν το ίδιο.
Έχω οδηγήσει πολλές φορές και για πολλές ώρες σε βροχή. Βάζω τα αδιάβροχα μου και φθάνοντας στον προορισμό κάνω ένα ζεστό ντους, πίνω κάτι να με ζεστάνει και όλα είναι μια χαρά.
Φυσικά θα πρέπει να ομολογήσω όταν οδηγείς πολλές ώρες σε βροχή τίποτα δεν θα σε κρατήσει στεγνό. Το νερό και το κρύο θα βρουν τρόπο να περάσουν. Έχω όμως πράγματι πεθυμήσει τα μακρινά ταξίδια έστω και κάτω από βροχή. Είναι και η βροχή μέρος του ταξιδιού.
Την πρώτη φορά που συνάντησα πολλή βροχή νομίζω ήταν κάπου στην Γερμανία Αυστρία, στο μακρινό 1999. Ήταν το δεύτερο ταξίδι στην Ευρώπη. Τα γάντια μου είχαν φουσκώσει από την βροχή. Όταν σταματήσαμε κάπου, πήγα στο αποχωρητήριο και έβαλα τα γάντια κάτω από το μηχάνημα που στεγνώνει τα χέρια για αρκετή ώρα. Στην συνέχεια μια ζεστή σούπα και δύο shot vodka ήταν ότι χρειαζόμουν. Όπως είπε και κάποιος της παρέας «ήταν η πιο ωραία vodka που ήπιαμε».
Φυσικά η οδήγηση στην βροχή δεν είναι και το ιδανικότερο. Κατά αρχή δεν μπορείς να απολαμβάνεις τη θέα. Είσαι συγκεντρωμένος και από την βροχή δεν βλέπεις πολλά. Είναι επίσης επικίνδυνο καθώς και οι άλλοι δεν σε βλέπουν καλά.
Επίσης μου την δίνει όταν φθάνω κάπου, όπως διόδια, βρεγμένος και να προσπαθώ να βγάλω τα βρεγμένα γάντια και να ψάχνω να βρω χρήματα. Το άλλο που δεν μου αρέσει είναι τα βρεγμένα ρούχα που πρέπει να στεγνώσουν και να τα φορέσεις την επόμενη μέρα. Για αυτό, μια εισήγηση είναι να έχετε τουλάχιστο δεύτερο ζευγάρι γάντια μαζί σας.
Πολλοί με ρωτάνε «γιατί δεν σταματάς όταν βρέχει;» Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί. Μπορεί να πρέπει να φθάσεις κάπου που σε περιμένουν. Μπορεί να έχεις κάνει ήδη κάποια κράτηση σε ξενοδοχείο. Πολλές φορές οι διαδρομές είναι πολύ μεγάλες και μπορεί να μην βρίσκεις κάπου να σταματήσεις. Για μένα, το πιο συνηθισμένο είναι να έχω βραχεί τόσο που να μην με ενοχλεί πλέον αν θα προχωρήσω και άλλο.
Όταν ταξιδεύεις με την μοτοσυκλέτα δεν υπάρχει περίπτωση να μην σε πιάσει βροχή. Είναι μέρος του ταξιδιού και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος τόσο από θέμα εξοπλισμού όσο και πνευματικά. Αν είσαι προετοιμασμένος δεν θα σε επηρεάσει και πολύ.
Καλές διαδρομές.
