MotoGP Brno – Race – Ο αγώνας των ανατροπών και του… Marquez
Συνήθως όταν γράφω για έναν αγώνα περιλαμβάνω περισσότερο τα γεγονότα και λιγότερο την προσωπική άποψη. Σε αυτό τον αγώνα όμως και έπειτα από όσα ειπώθηκαν/γράφτηκαν, δεν γίνεται να σταθώ μόνο στην τελική κατάταξη της κούρσας. Γιατί ο αγώνας του Brno, ήταν το κάτι διαφορετικό.
Η σχάρα της εκκίνησης στο Κυριακάτικο grid προμήνυε δυνατές συγκινήσεις. Ο Marquez είχε τον 1ο χρόνο (για να τον πετύχει δήλωσε ότι τα έδωσε όλα), ο Rossi ήταν 2ος με πολύ δυνατή παρουσία σε όλες τις διαδικασίες του Σαββάτου και 3ος ήταν ο Pedrosa, ο οποίος έχει πολύ καλά αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια στην πίστα του Brno.
Παρά το γεγονός όμως ότι όλες οι διαδικασίες της Παρασκευής και του Σαββάτου (πλην του FP1) έγιναν σε στεγνό οδόστρωμα, οι προβλέψεις για την Κυριακή του αγώνα έδιναν βροχή. Κάτι που είδαμε και στο πρωϊνό warm-up πριν αρχίσουν οι αγώνες, με τις συνθήκες να μπερδεύουν τους αναβάτες ως προς την επιλογή των ελαστικών.
Την ώρα της εκκίνησης οι περισσότεροι αναβάτες τοποθέτησαν μεσαίες γόμες βρόχινων ελαστικών, με τον Marquez να κάνει την έκπληξη και να τοποθετεί την τελευταία στιγμή τη μαλακή γόμα στον πίσω τροχό του, σε μια πίστα που έδειχνε να στεγνώνει.
Το ίδιο είχε επιλέξει να κάνει και ο Barbera, μόνο που το ‘ρίσκο’ του αναβάτη της Ducati έμοιαζε πιο κατανοητό, καθώς εκκινούσε από τα βάθη της κατάταξης. Ο Marquez όμως εκκινούσε από την κορυφή και η μόνη λογική εξήγηση της ‘έμπνευσής’ του υποδείκνυε ότι στο HRC περίμεναν βροχή. Ή μήπως όχι;
Οι δεύτερες μοτοσυκλέτες της Repsol Honda περίμεναν τους αναβάτες τους στα pit έτοιμες με εντελώς στεγνές ρυθμίσεις και ελαστικά. Όλα αυτά σε έναν αγώνα που είχε χαρακτηριστεί βρόχινος και οι αλλαγές μοτοσυκλετών ήταν επιτρεπτές.
Οπότε, αν υποθετικά πούμε ότι η ομάδα του Marquez περίμενε πολύ βροχή και για αυτό άλλαξαν σε μαλακό πίσω ελαστικό, γιατί η μοτοσυκλέτα του Ισπανού ήταν σεταρισμένη για στεγνό και όχι για βρεγμένο; Το πιθανότερο σενάριο είναι αυτό που φώναζαν οι εκφωνητές του motogp.com καθ’ όλη τη διάρκεια της μετάδοσης· το έκαναν επίτηδες.
Τα δεδομένα για το πόσο άντεχε το βρόχινο μαλακό ελαστικό της Michelin σε στεγνό οδόστρωμα υπήρχαν ήδη από το πρωί και ήταν σε όλους γνωστά. Ακόμη πιο γνωστά τα έκαναν με τις δηλώσεις τους την ώρα της εκκίνησης οι Jack Miller και Alvaro Bautista, με τον πρώτο να αναφέρει ότι με το ζόρι έκανε έναν γύρο και τον άλλο να τον επιβεβαιώνει όσο αφορά την ταχύτατη φθορά αυτής της γόμας, σε αυτές τις συνθήκες.
O Marquez λοιπόν, ήξερε ότι δεν θα πάει μακριά με αυτά τα ελαστικά. Ήξερε επίσης ότι όσο η βροχή δεν ερχόταν, τόσο λιγότερο θα έμενε έξω. Και κατά τη διάρκεια του γύρου σχηματισμού, τα σύννεφα άφηναν μερικά σημεία καθαρού, μπλε ουρανού στον ορίζοντα, με την αγωνιστική γραμμή να ξεχωρίζει στο γυμνό μάτι δείχνοντας ιδιαίτερα στεγνή αλλά και… στενή. Λέτε να μην τα είχε προσέξει όλα αυτά ο 24χρονος;
Φυσικά και τα είχε προσέξει. Ξεκίνησε τον αγώνα του φεύγοντας μπροστά, με τον Lorenzo να πετάγεται από πολύ πίσω (όπως και ο Folger) και να μένει μαζί του για μερικές στροφές. Το μαλακό ελαστικό φαινόταν από την αρχή ότι δεν ήταν σωστή επιλογή και αυτό ξεκαθάρισε όταν ο Marquez άρχισε να χάνει τη μία θέση πίσω από την άλλη. Τα λεγόμενα περί τεράστιας φθοράς του ελαστικού από τους Miller και Bautista έπαιρναν πια σάρκα και οστά στη διαδικασία του αγώνα.
Πέραν του πρώτου γύρου, ο αναβάτης της Honda δεν ολοκλήρωσε δεύτερο. Είχε ήδη χάσει πολλές θέσεις, την ώρα που ο Rossi είχε ανέβει 2ος μετά από μια αρχική υποχώρηση στον πρώτο γύρο. Και εκεί που όλα έδειχναν ότι ‘αγώνας τέλος’ για τον Marquez, μπήκε στο τέλος του δεύτερου γύρου στα pit. Και όλα άλλαξαν.
Εδώ να σημειώσουμε ότι μαζί του μπήκαν και οι δύο KTM, παρέα με τους Miller και Folger, με τη διαφορά όμως να βρίσκεται στην προετοιμασία των ομάδων. Ο Folger μπήκε χωρίς η μοτοσυκλέτα του να είναι έτοιμη (επέστρεψε έναν γύρο μετά για να ολοκληρώσει την ‘δουλειά’ του), με τον ρυθμό του στη συνέχεια να δείχνει ότι αν δεν γινόταν αυτό το ‘λάθος’ θα μπορούσε με πολύ άνεση να βρίσκεται στο βάθρο των νικητών.
Ο Miller έφυγε με μια μισορυθμισμένη – για στεγνό – μοτοσυκλέτα, μη καταφέρνοντας να σημειώσει στη συνέχεια ανταγωνιστικούς γύρους. Όσο για την KTM, ο Pol Espargaro τα πήγε πολύ καλά, καταφέρνοντας μάλιστα να σημειώσει ταχύτερο πέρασμα στο ίδιο δευτερόλεπτο με τον ταχύτερο αναβάτη του αγώνα, τον Maverick Vinales.
Τι συνέβη όμως σε όλους τους άλλους; Γιατί δεν μπήκαν ας πούμε για αλλαγή μοτοσυκλέτας έναν γύρο μετά τον Marquez, βλέποντας ότι ο Ισπανός ‘πετάει’ με τα slicks; Ξεκιώντας από την Ducati, πρέπει να πούμε ότι οι μοτοσυκλέτες των Ιταλών ήταν έτοιμες για βροχή, ενώ ‘κρέμασαν’ και τον Lorenzo καλώντας τον για αλλαγή ενώ δεν ήταν έτοιμοι.
Έτσι, παρ’ όλο που ο 5 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής είχε τη δυνατότητα για έναν τερματισμό στην πρώτη πεντάδα (ο ίδιος μίλησε ακόμη και για νίκη, ένα σχόλιο το οποίο ήταν όμως άστοχο), έφτασε τελικά στον τερματισμό όντας στην 15η θέση. Ναι, η Ducati έκανε λάθος, όμως αυτός ο αγώνας ανήκε αλλού από νωρίς.
Ο Dovizioso, δίχως να θέλει να επαναλάβει τα λάθη της ομάδας των ΄κόκκινων’, μπήκε στον 5ο γύρο μαζί με τον Rossi. Όχι έναν, ούτε δύο, αλλά τρεις γύρους μετά τον Marquez, ο οποίος ‘γύριζε’ με άνεση την πίστα, -10sec σε σχέση με τον οποιοδήποτε εκ των πρώτων που είχαν μείνει στην πίστα με τα βρόχινα ελαστικά.
Εκεί χάθηκε και το βάθρο και για τους δύο, καθώς και ο Dovizioso αλλά και ο Rossi θα μπορούσαν να έχουν ανέβει σε αυτό αν είχαν κάνει νωρίτερα την αλλαγή. Το ρυθμό άλλωστε τον είχαν. Πάντως, πέραν του τι λέγεται, ο Rossi θα μπορούσε να έχει μπει στα pit μόνο έναν γύρο πιο γρήγορα, νωρίτερα θα έπρεπε να περιμένει και αυτός να ετοιμαστεί η μοτοσυκλέτα του όπως και ο Lorenzo.
Αυτό που δεν έκανε ο Rossi το έκανε ο Vinales, ο οποίος μπαίνοντας στον ίδιο γύρο με τους Petrucci, Lorenzo, Rins, Crutchlow, Baz, Bautista και Rabat, πήρε το βάθρο που δεν κατάφερε ο Rossi. Ο Ισπανός ήταν πολύ γρήγορος μετά την αλλαγή, ο Rossi όμως, εκτός από τον ένα γύρο που έμεινε παραπάνω έξω, καθυστέρησε και πίσω από τον Pol Espargaro που είχε καλύτερα στρωμένα ελαστικά και παρ’ όλη την προσπάθεια του Ιταλού στη συνέχεια, το βάθρο δεν ήρθε.
Σε έναν αγώνα, που αν η διαχείριση του συνόλου της ομάδας της Movistar Yamaha ήταν καλύτερη, θα μπορούσαμε αυτή τη στιγμή να μιλάμε ακόμη και για ένα 1-2 των ‘μπλε’ και όχι των ‘πορτοκαλί’ των Repsol (όπως και έγινε) ή στη χειρότερη περίπτωση για ένα διπλό βάθρο ανεξαρτήτως θέσεων για τη Yamaha.
Το 1-2 των Honda το έφερε ο ‘αθόρυβος’ – ως συνήθως Pedrosa, ο οποίος δήλωσε μετά το τέλος του αγώνα ότι το σχέδιό του πριν την εκκίνηση ήταν να μπει στον δεύτερο γύρο (μαζί με τον Marquez δηλαδή) και πως μετάνιωσε που δεν το έκανε. Εδώ τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι δύο· Και γιατί δεν το έκανε ενώ το είχε σχεδιασμένο και μπήκε έναν γύρο μετά, χάνοντας κάθε ελπίδα για νίκη;
Γιατί οι ψύχραιμες και κατάλληλες αποφάσεις ευνοούν πολλές φορές τους τολμηρούς και όπως μας έχει συνηθίσει ο βραχύσωμος Dani (σε αντίθεση με τον Marquez), δεν τολμά. Δεν το έκανε ούτε αυτή τη φορά και έμεινε για ακόμη ένα GP στη σκιά του teammate του, αποδεικνύοντας όμως με την ταχύτητά του γιατί βρίσκεται – έστω και σαν δέυτερος αναβάτης – σε μία από τις καλύτερες ομάδες του MotoGP, όλων των εποχών.
Το δεύτερο ερώτημα που πηγάζει και ίσως απαντάται από τον Pedrosa, είναι το εξής· το έκανε όντως επίτηδες ο Marquez; Να αλλάξει δηλαδή ελαστικά σε γόμες που φθείρονται ταχύτερα, ώστε να ‘μπερδέψει’ τους υπόλοιπους για την στρατηγική του και να κάνει έναν ανενόχλητο αγώνα στην κορυφή; Ο Crutchlow είναι υποστηρικτής αυτής της ιδέας – και πως να μην είναι, αφού ο Pedrosa ‘αποκάλυψε’ ότι το σχέδιο της ομάδας ήταν η αλλαγή στον δεύτερο γύρο.
Αν όμως ο Marquez ήταν μπροστά και τον έβλεπαν να μπαίνει, το πιθανότερο είναι οι περισσότεροι να τον ακολουθούσαν. Βέβαια αυτοί που θα είχαν πραγματικό όφελος θα ήταν αυτοί που είχαν έτοιμες για στεγνό μοτοσυκλέτες, οι υπόλοιποι το πιθανότερο θα ήταν να κάνουν μια ‘βόλτα’ από τα pit και να επιστρέψουν εκεί όταν όλα θα ήταν έτοιμα (βλέπε Folger).
Χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το ποιες μοτοσυκλέτες ήταν πραγματικά έτοιμες, ίσως ο Marquez και η ομάδα του αποφάσισε να πράξει με αυτόν τον τρόπο. Και αν το έκανε όντως έτσι, τότε μπορούμε να μιλάμε για ίσως την καλύτερη – και πιο έξυπνη – στρατηγική ομάδας/αναβάτη που έχουμε δει σε αγώνες μοτοσυκλέτας όλων των ειδών. Ίσως και πέραν των δύο τροχών.
Αναλυτικότερα τα αποτελέσματα:
Μπορείτε να δείτε τη βαθμολογία του πρωταθλήματος εδώ.
