Μοτοσυκλέτες με 6-κύλινδρο κινητήρα από το παρελθόν
Μοτοσυκλέτες με 6-κύλινδρο κινητήρα δεν κατασκευάστηκαν πολλές. Στις μέρες μας ο 6-κύλινδρος κινητήρας, χρησιμοποιείται στις μεγάλες τουριστικές όπως η Gold Wing, η BMW K1600, αλλά και στις power cruiser, όπως η Honda Valkyrie και Horex VR6.
Ο 6-κύλινδρος κινητήρας παρόλο που προσφέρει περισσότερη δύναμη και πιο ομαλή λειτουργία, δεν χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό, κυρίως λόγω βάρους και όγκου. Ο χειρισμός της μοτοσυκλέτας γίνεται πιο δύσκολος, αφού επηρεάζεται το κέντρο βάρους. Είναι επίσης πιο πολύπλοκος, κοστίζει περισσότερο και κατά συνέπεια, αυξάνει την τιμή της μοτοσυκλέτας.
Παρόλα τα πιο πάνω μειονεκτήματα, οι μοτοσυκλέτες με 6-κύλινδρο κινητήρα ξεκίνησαν να υπάρχουν από πολύ παλιά και ειδικά από την Honda.
Το 1966 και το 1967 η Honda και ο Mike Hailwood, κερδίζουν το παγκόσμιο πρωτάθλημα με την RC166. Μια 6-κύλινδρη μοτοσυκλέτα 249cc (αν είναι δυνατό). Ένα τεχνολογικό επίτευγμα αφού η Honda κατάφερε να κατασκευάσει 6 μικροσκοπικούς κυλίνδρους, ώστε να χωρέσουν στην μικρή διαστάσεων μοτοσυκλέτα, η οποία απέδιδε 62 ίππους στις 18000 στροφές. Την ίδια χρονιά με κάποιες μετατροπές, κερδίζει με νέο ρεκόρ και το ΤΤ στο Isle of Man.
Η πρώτη όμως μοτοσυκλέτα παραγωγής με 6-κύλινδρο κινητήρα, παρουσιάζεται από την Benelli το 1972. Το 1971 ο Alejandro De Tomaso αγοράζει την Benelli και θέλει κάτι δραστικό, ριζοσπαστικό και άμεσο για να δείξει η Ιταλική εταιρεία τι μπορεί να κάνει. Αποφασίζει λοιπόν να φτιάξει μια πολυτελή sport μοτοσυκλέτα, την SEI 750. Την πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής με 6-κύλινδρο εν σειρά κινητήρα 747cc, η οποία είναι αερόψυκτή και αποδίδει 76 ίππους στις 9000 στροφές.
Χαρακτηριστικό της SEI (που σημαίνει έξι) 750 είναι οι έξι τελικές της εξάτμισης, τρείς σε κάθε πλευρά και ο ήχος, που τον παρομοίασαν με αυτό της Ferrari V-12. Τα φρένα είναι της Brembo. Μπροστά έχει 2 δίσκους των 300mm, ενώ πίσω υπάρχει μονός δίσκος των 200mm. Οι αναρτήσεις είναι της Marzocchi, ενώ το ρεζερβουάρ είναι 23 λίτρων.
Το 1979 η Benelli την αναβαθμίζει, αφού πλέον υπήρχε ο ανταγωνισμός από την Honda και την Kawasaki και παρουσιάζει την SEI 900 στα 906cc. Οι πωλήσεις συνολικά της SEI δεν ξεπερνούν τις 3200. Αυτό όμως δεν οφείλεται στην μοτοσυκλέτα που είχε κάνει αίσθηση όταν παρουσιάστηκε, αλλά κυρίως στο όχι τόσο καλό δίκτυο διανομής και αντιπροσωπειών της Ιταλικής εταιρείας.
Το 1978 η Honda, αξιοποιώντας την γνώση και την εμπειρία της από τις αγωνιστικές 6-κύλινδρες, παρουσιάζει την CBX1000, η οποία ήταν η πιο γρήγορη και η πιο δυνατή μοτοσυκλέτα παραγωγής. Η Honda δεν ήθελε απλώς να κατασκευάσει την πιο γρήγορη μοτοσυκλέτα, ήθελε η μοτοσυκλέτα να είναι ξεχωριστή και «sexy». Αυτό το πέτυχε με το κύριο χαρακτηριστικό της, τον 6-κύλινδρο εν σειρά κινητήρα 1047 cc, ο οποίος απέδιδε 103 ίππους στις 9000 στροφές και ήταν πράγματι εντυπωσιακός.
Το βάρος της μοτοσυκλέτας είναι 275 κιλά γεμάτη, ενώ η μέγιστη ταχύτητα είναι 216 χλμ. Στα φρένα έχει μπροστά 2 δίσκους 280mm, ενώ πίσω έχει μονό δίσκο 305mm. Το ρεζερβουάρ παρόλο που είναι 22 λίτρων, η αυτονομία είναι μόνο 200 χλμ. Η μοτοσυκλέτα ήταν φτιαγμένη για λίγους. Ήταν φτιαγμένη για έμπειρους μοτοσικλετιστές που θα ήθελαν κάτι περισσότερο από μια μοτοσυκλέτα. Ήταν φτιαγμένη για αυτούς που θα ήθελαν μια μοτοσυκλέτα μοναδική. Γι’ αυτό τον λόγο οι πωλήσεις δεν μπορούσαν να είναι πολλές, άλλωστε η Ιαπωνική εταιρεία δεν την έφτιαξε για να έχει επιτυχία σε πωλήσεις, αλλά για να δείξει την δύναμη της και το τί μπορεί τεχνολογικά να φτιάξει. Το 1981, η Honda προσθέτει στην CBX1000 φαιρινγκ και βαλίτσες και την τοποθετεί στην κατηγορία sport touring, χωρίς όμως αυτό να προσθέτει σημαντική άνοδο στις πωλήσεις και έτσι τελικά η παραγωγή σταμάτα το 1982.
Το 1979 μπαίνει και η Kawasaki στο παιχνίδι του 6-κύλινδρου κινητήρα παρουσιάζοντας την Ζ1300. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η Benelli και η Honda είχαν ήδη παρουσιάσει μια 6-κύλινδρη, η Kawasaki έπρεπε να διαφέρει. Κατασκευάζει λοιπόν μια υγρόψυκτη με άξονα μετάδοσης κίνησης μοτοσυκλέτα. Ο κινητήρας είναι 6-κύλινδρος εν σειρά 1286cc και αποδίδει 120 ίππους στις 8000 στροφές. Το βάρος είναι 322 κιλά γεμάτη, ενώ για να σταματήσει το «θηρίο» έχει μπροστά δυο δίσκους 260mm με δύο έμβολα, ενώ πίσω υπάρχει μονός δίσκος 250mm με ένα έμβολο. Το ρεζερβουάρ είναι 27 λίτρα, δίνοντας αρκετή αυτονομία. Το 1983 η Kawasaki παρουσιάζει ακόμη μια έκδοση της Ζ1300. «Ντύνει» την μοτοσυκλέτα, προσθέτει βαλίτσες, ράδιο/κασετόφωνο, και πολλά άλλα αξεσουάρ για τους φίλους των ταξιδιών. Η παραγωγή της Ζ1300 σταμάτησε το 1989 αλλά η Ζ1300 παραμένει μια sport touring μοτοσυκλέτα που είναι αρκετά δημοφιλής μέχρι σήμερα.
Κατά καιρούς παρουσιάστηκαν διάφορα concept με 6-κύλινδρο κινητήρα αλλά οι εταιρείες τελικά δεν προχώρησαν στην κατασκευή τους. Αυτό συνέβη με την Suzuki όταν το 2005 παρουσίασε την Stratosphere η οποία τράβηξε όλα τα βλέμματα πάνω της, αλλά ποτέ δεν έφτασε στην παραγωγή.
Εκ του αποτελέσματος είναι φανερό ότι ο 6-κύλινδρος κινητήρας δεν είναι ιδανικός για τις μοτοσυκλέτες, αν εξαιρέσουμε φυσικά τις ογκώδης τουριστικές μοτοσυκλέτες όπως την Gold Wing. Δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε το γεγονός ότι οι μοτοσυκλέτες με 6-κύλινδρο κινητήρα, έχουν γράψει ήδη ιστορία στην οποία θα μείνουν ως μοναδικές μοτοσυκλέτες που ξεχωρίζουν. Άλλωστε, όσοι τυχεροί έχουν μια τέτοια μοτοσυκλέτα, το γνωρίζουν αφού δεν είναι δυνατό να είναι κάπου χωρίς να τραβήξουν τα βλέμματα και να περάσουν απαρατήρητοι.
