Ποιός είναι μοτοσικλετιστής

Οι συναντήσεις μοτοσυκλετιστών έχουν πάντα ενδιαφέρον. Θα ακούσεις ιστορίες από ταξίδια, θα ακούσεις γνώμες για μοτοσυκλέτες και θα εμπλακείς σε συζητήσεις για τον μοτοσυκλετισμό.
Πριν λίγο καιρό βρέθηκα σε μια τέτοια παρέα. Μετά από μια διαδρομή, το βράδυ καθίσαμε να τα πούμε. Κουβέντα στην κουβέντα μας πήρε σε μια συζήτηση που γίνεται συχνά. Το θέμα της συζήτησης ήταν μια ερώτηση για την οποία υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, «ποιος είναι πραγματικός μοτοσυκλετιστής;»

Κάποιος από τα παιδιά – πιο θερμόαιμος και παθιασμένος, είχε έντονες απόψεις, συσχετίζοντας τον μοτοσυκλετιστή με τον «μηχανόβιο». Όπως λέει και η λέξη αρκετά παραστατικά, κάποιος που η μηχανή είναι η ζωή του. Αυτός είναι ο πραγματικός μοτοσυκλετιστής, κάποιος που ζει με επίκεντρο την μηχανή. Συνεχίζοντας ανέφερε ότι «μοτοσυκλετιστής είναι τρόπος ζωής». Τα παραδείγματα του, μου δημιουργούσαν την στερεότυπη εικόνα που βλέπουμε συνήθως στις ταινίες. Δερμάτινο γιλέκο με διάφορα σήματα πάνω, παντελόνι jean, ατημέλητος έως βρώμικος, οδήγηση χωρίς κράνος η κράνος απλώς για τον νόμο. Η μοτοσυκλέτα του; τι άλλο από chopper.

Η παρέα και η συζήτηση μου θύμισε ένα παρόμοιο περιστατικό, που έγινε πριν αρκετά χρόνια. Διαφορετικός τόπος και χρόνος και διαφορετικοί άνθρωποι. Ταξιδεύοντας στην Αργεντινή το 2003, βρέθηκα σε μια συνάντηση μοτοσυκλετιστών στην πόλη Azul. Έτυχε να είναι μια σημαντική συνάντηση για μένα, αφού γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους από διαφορετικές χώρες. Σε μια από τις τόσες συζητήσεις που γίνονταν γύρω από την φωτιά το βράδυ, τέθηκε και αυτό το ερώτημα, «Ποιος είναι πραγματικός μοτοσυκλετιστής;» Εδώ τα πράγματα και οι γνώμες πήγαιναν προς την κατεύθυνση, μοτοσυκλετιστής είναι αυτός που ταξιδεύει. Ακόμα και εδώ όμως υπήρχε η άποψη, ότι ο μοτοσυκλετιστής πρέπει να ταξιδεύει με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Να διαμένει σε αντίσκηνο και να ζει οικονομικά και απλά. Φυσικά εδώ ο μοτοσυκλετιστής πρέπει να έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό. Κράνος, σακάκι, παντελόνι, μπότες, γάντια, όλα κατάλληλα να προσφέρουν την απαιτούμενη προστασία. Επίσης ένα άλλο καθοριστικό, είναι η δυνατότητα να μπορεί να επισκευάσει την μοτοσυκλέτα όταν χρειαστεί, μόνος του. Όλοι είχαν κάποια παραδείγματα. Ένας φίλος από την Αργεντινή έδειχνε φωτογραφίες από μια δύσκολη διαδρομή, όπου είχε χωθεί στις λάσπες. Κάποιος από την Γερμανία έλεγε ότι πάντα μένει στο αντίσκηνο και όχι σε κατασκηνωτικούς χώρους. Βρίσκει κάποιο μέρος που δεν μπορούν να τον δουν εύκολα και στήνει το αντίσκηνο του.

Ο καθένας λοιπόν βλέπει την μοτοσυκλέτα και τον μοτοσυκλετισμό, όπως αυτός τον ζει. Υπάρχουν κάποιοι που είναι περισσότερο μοτοσυκλετιστές από τους υπόλοιπους; Μήπως αυτός που οδηγεί καθημερινώς την μοτοσυκλέτα του στην πόλη, αλλά που ποτέ δεν έχει βγει εκτός πόλης, είναι λιγότερο μοτοσυκλετιστής; Μήπως αυτός που οδηγεί scooter δεν είναι μοτοσυκλετιστής; Τι καθορίζει λοιπόν τον μοτοσυκλετιστή;

Η δική μου άποψη είναι ότι κανένας δεν πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του περισσότερο μοτοσυκλετιστή από τους άλλους. Υπάρχουν αρκετοί που κακώς δείχνουν μια υποτίμηση στους υπόλοιπους. Το έχω δει αρκετές φορές, κάποιοι όταν προσέξουν ένα άτομο που είναι πρωτάρης, ή που δεν οδηγεί καλά – κατά την γνώμη τους, δείχνουν να τον υποτιμούν και θεωρούν τον εαυτό τους, περισσότερο μοτοσυκλετιστή. Θυμάμαι σε κάποια συγκέντρωση, ένας νεαρός αναβάτης, ανεβαίνοντας στην μοτοσυκλέτα του την έριξε κάτω. Κάποιοι από τους παραβρισκόμενους αντί να βοηθήσουν, προτίμησαν να γελάσουν. Το να σου πέσει η μοτοσυκλέτα είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε όλους. Θυμήθηκα ένα περιστατικό με τον Eric Haws, ένα μοτοσικλετιστή που είχε ταξιδέψει παντού. Τον είχα συναντήσει όταν ταξίδευα στις ΗΠΑ και είχαμε πάει σε ένα κατάστημα την πόλη Eugene. Όταν βγήκαμε πηγαίνοντας προς την μοτοσυκλέτα, ακούω πίσω μου θόρυβο, γυρίζω και βλέπω τον Eric κάτω από την μοτοσυκλέτα. Τρέχω να τον βοηθήσω και αυτός γελώντας μου φωνάζει «βγάλε φωτογραφία, βγάλε φωτογραφία». Σε όλους μπορεί να συμβεί μια απροσεξία, μια ατυχία, ακόμα και στους καλύτερους.
Προσωπικά, θεωρώ μοτοσυκλετιστές όλους όσους αγαπούν την μοτοσυκλέτα. Δεν έχει σημασία που έχεις οδηγήσει, που έχεις ταξιδέψει, που έχεις αγωνιστεί ή τι έχεις κάνει στην ζωή σου. Αυτό που έχει σημασία είναι όταν ανεβαίνεις στην μηχανή, είτε για μια βόλτα, είτε για να ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο, να απελευθερώνονται τα συναισθήματα σου, με μια μοναδική μαγεία. Αυτοί που οδηγούν μοτοσυκλέτα γνωρίζουν το πόσο συναρπαστική είναι η οδήγηση και το πόσο βοηθά στην βελτίωση της ποιότητας ζωής του ιδίου του αναβάτη. Η οδήγηση σε κρατά συνεχώς σε εγρήγορση και ταυτόχρονα σου προσφέρει ευφορία και χαλάρωση. Σε αυτά προσθέστε και μια δόση αδρεναλίνης.
Αυτόν ή αυτήν που δεν είναι μοτοσυκλετιστής μπορείς να τον καταλάβεις εύκολα. Σίγουρα σας έτυχε να είστε σε μια παρέα και να μιλάτε για την μοτοσυκλέτα και να σας κοιτούν παράξενα. Είναι γιατί δεν είναι μοτοσυκλετιστές. Δεν μπορούν να νοιώσουν αυτά που νοιώθουμε εμείς.
Εγώ θεωρώ ότι και οι γυναίκες που είναι συνήθως συνεπιβάτες, είναι επίσης μοτοσυκλετιστές. Δεν συμμετέχουν και παίρνουν ρίσκα γιατί τις αναγκάζουμε. Είναι διότι και αυτές μοιράζονται τα ίδια συναισθήματα με τους οδηγούς, όταν είναι πάνω στην μοτοσυκλέτα.
Φυσικά υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα κάποιοι που οδηγούν καλύτερα και πιο γρήγορα. Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που έχουν ταξιδέψει περισσότερο και πιο μακριά. Αυτούς ίσως αξίζει να τους θαυμάζουμε και να μαθαίνουμε από αυτούς κάποια πράγματα, αλλά κανείς δεν είναι περισσότερο μοτοσυκλετιστής από τον άλλο. Αυτό που μετρά είναι η ψυχή και το πνεύμα του αναβάτη μοτοσυκλέτας.

Εσείς τι νομίζετε; Υπάρχουν κάποιοι που είναι περισσότερο μοτοσυκλετιστές; Τι καθορίζει για σας τον μοτοσυκλετιστή;

Καλές διαδρομές φορώντας πάντα το κράνος σας.