Kawasaki ZZR-1100 1990
Γυρίζουμε το χρόνο πίσω και σταματάμε στο 1990. Πάμε 27 χρόνια πίσω, τότε που τα computer είχαν μνήμη μόνο 20-40MB (megabytes!), τότε που η Σοβιετική Ένωση διαλυόταν και οι δίσκοι βινυλίου υπήρχαν ακόμη.
Τότε, που στον κόσμο της μοτοσυκλέτας η Kawasaki εισέρχεται στην δεκαετία του 1990, παρουσιάζοντας την ZZR1100, την πιο γρήγορη μοτοσυκλέτα παραγωγής. Μια Sport Tourer μοτοσυκλέτα που έγραψε ιστορία, δημιουργώντας την κατηγορία Hyperbike. Μια μοτοσυκλέτα σταθμός που πιστεύω αξίζει να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι.
Η Kawasaki πάντα κατασκεύαζε γρήγορες μοτοσυκλέτες. Η ταχύτητα είναι στον χαρακτήρα της και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ας μην ξεχνάμε, ότι η Kawasaki κατασκευάζει κινητήρες Jet και μαχητικά αεροσκάφη. Η ZZR δεν κρύβει την καταγωγή της, με αρκετά εμφανή στοιχεία ώστε πολλοί να την ονομάζουν «αεροπλάνο». Καταρχήν έχει τον όγκο και την ταχύτητα, αλλά έχει και τον ήχο του Ram–air, που θυμίζει Jet που απογειώνεται και τέλος πίνακα οργάνων, που θυμίζει πιλοτήριο αεροσκάφους.
Η ZZR1100 δεν ήρθε ουρανοκατέβατη. Είχαν προηγηθεί σημαντικές μοτοσυκλέτες όπως η GPX1000 και ZX10, μέχρι η Kawasaki να φτάσει στην ολοκληρωμένη ZZR1100. Αυτό που έκανε την ZZR να ξεχωρίζει δεν ήταν ότι μπορούσε να πιάσει 300 χλμ., αλλά ήταν η ευκολία και η άνεση που μπορούσε να γράψει τα 200 χλμ. και πάνω. Ήταν αυτή η αίσθηση ηρεμίας και ασφάλειας που έδινε στον οδηγό. Είχε μια φοβερή επιτάχυνση με πρωτόγνωρη για την εποχή άνεση. Αυτό οφειλόταν στο επαναστατικό αλλά και συνάμα απλό Ram–Air, που βρίσκεται μπροστά στην μύτη της μοτοσυκλέτας. Σημαντικό ρόλο φυσικά έχει και η αεροδυναμική σχεδίαση. Τα πάντα είχαν μελετηθεί, ακόμη και η πιο μικρή λεπτομέρεια. Από το μεγάλο φαίρινγκ μέχρι το φτερό, ώστε να υπάρχει η αεροδυναμική που χρειάζεται. Η μοτοσυκλέτα αυτή δεν σήκωνε πειραματισμούς. Αν άλλαζες το παραμικρό θα έχανε από την δύναμη της και τον χαρακτήρα της. Δεν είναι μοτοσυκλέτα που μπορείς να προσαρμόσεις στα γούστα σου. Είτε την δέχεσαι όπως είναι είτε όχι. Το φαίρινγκ εκτός από την αεροδυναμική προσέφερε και προστασία στον αναβάτη. Ο οδηγός μπορούσε να πηγαίνει με 250 χλμ. και να μην τον αγγίζει όχι μόνο ο αέρας, αλλά ακόμη και η βροχή.
Η ZZR1100 δεν είναι φτιαγμένη για όλους, αλλά για συγκεκριμένους οδηγούς. Αν την πρόσεχες θα σε πρόσεχε. Αν την ταλαιπωρούσες θα σου το ανταπέδιδε. Η ZZR1100 δεν είναι Supersport ούτε θα δεχόταν να την χειρίζεσαι σαν μία Supersport. Η ZZR το μόνο που ζητούσε ήταν δρόμο. Αν την είχες για την πόλη θα την ταλαιπωρούσες, ενώ αν την φόρτωνες και ξεκινούσες για μακρινά ταξίδια, θα της έδινες ζωή. Ήταν φτιαγμένη να ταξιδεύει δυο άτομα σε άνετη θέση, φορτωμένη και με σταθερή ταχύτητά πάνω από 200 χλμ. Το ότι προοριζόταν για αυτό το σκοπό, συνηγορούσε και το ρεζερβουάρ των 21 λίτρων.
Όταν πρωτοεμφανίστηκε, ήταν φυσικό να αποτελέσει το επίκεντρο των συζητήσεων. Πολλοί διερωτούνταν αν όλη αυτή η δύναμη και η ταχύτητα, ήταν χρήσιμη και αν μπορούσαν τόσο η μοτοσυκλέτα όσο και ο οδηγός, να την διαχειριστούν. Η ZZR1100 φυσικά τους διέψευσε με την ευκολία χειρισμού της, το κράτημα και την συμπεριφορά της. Αναπόφευκτα λοιπόν ήρθε και η επιτυχία.
Μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία είχε φυσικά η καρδιά της μοτοσυκλέτας, ο κινητήρας. Ο οποίος είναι τετρακύλινδρος εν σειρά 1052cc και αποδίδει 147 ίππους στις 10.500 στροφές, ενώ η ροπή είναι 11.2 Kgm (110Nm) στις 8500 στροφές. Η ZZR1100 με την πρώτη ματιά φαίνεται ογκώδης μοτοσυκλέτα, αλλά με το που ανεβαίνεις στη σέλα και ειδικά όταν βρίσκεσαι στον δρόμο, ο όγκος «μικραίνει» και το βάρος των 228 κιλών, εξανεμίζεται.
Τα πρώτα τρία χρόνια δεν έγιναν σημαντικές βελτιώσεις, δεν υπήρχε και ο συναγωνισμός, απλά μόνο αλλαγές στο χρώμα. Το 1993 παρουσιάζεται το μοντέλο D με βελτιωμένα φρένα, το σύστημα Ram–Air έγινε διπλό και το ρεζερβουάρ έγινε 24 λίτρων. Η ZZR, διατήρησε τα σκήπτρα της πιο γρήγορης μοτοσυκλέτας παραγωγής μέχρι το 1996, όταν η Honda παρουσίασε την Super Blackbird.
Αν ψάξουμε να βρούμε μειονεκτήματα, τότε ίσως να σταθούμε στις αναρτήσεις που ήταν στο όριο τους, όταν ήταν φορτωμένη και με δύο άτομα. Αν παρουσιάστηκαν κάποια μηχανικά προβλήματα, αυτά οφείλονταν περισσότερο στην κακή χρήση και την κακή συντήρηση, παρά σε ελαττώματα της μοτοσυκλέτας. Κάποια προβλήματα που παρουσιάστηκαν σε εκκεντροφόρους και έμβολα, οφείλονταν σε κακομεταχείριση. Αν ανέβαζες στροφές συχνά πριν να ζεσταθεί ο κινητήρας, αυτό σε βάθος χρόνου θα έκανε ζημιά.
Η Kawasaki, κατάφερε να κατασκευάσει μια Sport Tourer μοτοσυκλέτα πλησιάζοντάς το τέλειο, αυτό που ζητούσε ο αναβάτης. Μια δυνατή μοτοσυκλέτα αξιόπιστη, εύκολη, σταθερή, άνετη που προσέφερε οδηγική απόλαυση. Μια μοτοσυκλέτα πολύ σημαντική, τόσο για την Kawasaki όσο και για την ιστορία της μοτοσυκλέτας γενικά.
Η ZZR1100 είναι μια μοτοσυκλέτα που παραμένει ποθητή για πολλούς μοτοσικλετιστές. Πολλοί είναι αυτοί που θα ήθελαν να την οδηγήσουν σε ένα μακρινό ταξίδι και αρκετοί που θα ήθελαν να την έχουν στο γκαράζ τους.
Θα θέλαμε να ακούσουμε την γνώμη αυτών που οδήγησαν και ιδίως, αυτών που ήταν ιδιοκτήτες μιας τέτοιας μοτοσυκλέτας.
