MotoGP – Ο Rossi μιλά για το πως συνέβη το ατύχημα και το πότε θα επιστρέψει στις πίστες

Ο Valentino Rossi μίλησε στο περιθώριο του Ιταλικού GP για το πως συνέβη το ατύχημα που τον οδήγησε στον άσχημο τραυματισμό του ποδιού του, αλλά και το πότε θεωρεί ότι θα επιστρέψει στις πίστες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος MotoGP. 

Με τη Yamaha να εκδίδει ως τώρα δύο ανακοινώσεις όπου αναφέρεται ότι ο Ιταλός θα χάσει το επόμενο GP (μία για το Misano και μία για την Aragon), οι όποιες ελπίδες του κοινού για την ταχύτατη επιστροφή του Rossi στην ενεργό δράση εξανεμίστηκαν.

Μάλιστα, η δεύτερη ανακοίνωση της Movistar Yamaha αναφέρει ότι ο 38χρονος αναβάτης θα αντικατασταθεί για τον Ισπανικό Γύρο από τον Ολλανδό αναβάτη της Yamaha στο WSBK, Michael van der Mark, μια συμμετοχή που θα σημάνει και το ντεμπούτο του 24χρονου στο MotoGP.

Ο Ιταλός – ο οποίος μίλησε πρόσφατα σε δημοσιογράφους για το παρόν αλλά και το μέλλον του, ανέφερε: «Έμαθα από την προηγούμενη φορά (το 2010) ότι σε αυτή τη φάση της αποθεραπείας, πρέπει να ζεις μέρα με την ημέρα. Εξαρτάται πολύ από το πως νιώθεις το πόδι σου, από το πόσος πόνος υπάρχει.

«Δουλεύουμε ήδη και προσπαθούμε να επιστρέψουμε το συντομότερο δυνατό. Ο επόμενος αγώνας μετά το Misano είναι η Aragon, όμως πιστεύω ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να είμαι πίσω για εκεί, λόγω του ότι είναι 22 μέρες μετά το ατύχημα – μόνο τρεις εβδομάδες.

«Θέλουμε περίπου τον διπλό χρόνο, ή έστω 40 ημέρες. Την τελευταία φορά επέστρεψα μετά από 40 ημέρες. Όμως αυτή τη φορά το σπάσιμο είναι καλύτερο, πονάει πολύ λιγότερο, όμως είναι πολύ νωρίς για να πω κάτι. Αν δεν είμαι έτοιμος για την Aragon, θα είμαι πίσω για το Motegi.

«Το πόδι πονάει όμως γενικά αισθάνομαι καλά και ο ψυχικός πόνος είναι πολύ χειρότερος. Ήταν ένα μεγάλο, μεγάλο κρίμα που πέταξα όλες τις πιθανότητες για το πρωτάθλημα και την ευκαιρία να αγωνιστώ μπροστά σε όλους μου τους τοπικούς φίλους στο Misano.»

Τέλος, ο Ιταλός αποκάλυψε για πρώτη φορά και πως συνέβη το ατύχημα που του κοστίζει – όπως φαίνεται ως τώρα – δύο από τα φετινά GP.

«Δυστυχώς, ήμουν με όλους μου τους φίλους σε μια μοτοσυκλέτα enduro, κάνοντας μια εκδρομή γύρω από τους κεντρικούς λόφους πίσω από το Urbino, στην εξοχή. Είναι κάτι που κάνω από τα 18 μου μαζί με τον πατέρα μου για πολύ, πολύ καιρό.

«Πολύ κοντά στο τέλος, σε ένα κατηφορικό κομμάτι χαμηλής ταχύτητας, έχασα το τιμόνι και για να μην πέσω, έβαλα το πόδι μου στο έδαφος. Όμως ήταν κάπως κατηφορικά και όλο το βάρος της μοτοσυκλέτας ‘έπεσε’ στο πόδι μου και αυτό έσπασε.»