MotoGP Jerez – Race – Ένας ‘τέλειος’ Pedrosa σε έναν αγώνα με πολλές εκπλήξεις

Ο πρώτος Ευρωπαϊκός αγώνας της χρονιάς μας έδωσε μια νέα, διαφορετική οπτική στο φετινό πρωτάθλημα, με τον Dani Pedrosa να φτάνει στη νίκη και τον Marc Marquez να συμβιβάζεται με την 2η θέση και τους 20 βαθμούς. Το βάθρο συμπληρώθηκε από τον Jorge Lorenzo, ο οποίος τερμάτισε στην ίδια θέση όπως και πέρυσι, αυτή τη φορά όμως με Ducati.

Grand Prix υπ’ αριθμόν 3.000. Πρώτη Ευρωπαϊκή επίσκεψη του MotoGP για το 2017 και όπως λένε και οι πιο παλιοί, το πρωτάθλημα ξεκινάει από την Ευρώπη. Και έχουν δίκιο.

Ή τουλάχιστον αυτό είδαμε στον τέταρτο αγώνα της φετινής χρονιάς όπου τα πάντα ήρθαν πάνω-κάτω και ένα στοιχείο έμεινε σταθερό· ο Valentino Rossi στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Τι έγινε στον αγώνα; Πάμε να τα δούμε ένα-ένα.

Οι θερμοκρασίες στην πίστα της Jerez την ώρα της εκκίνησης του αγώνα ήταν 27°C στον αέρα και 41°C στην επιφάνεια του οδοστρώματος, έτσι οι περισσότεροι αναβάτες προτίμησαν να επιλέξουν σκληρές γόμες στα ελαστικά τους.

Το ίδιο έκαναν και οι αναβάτες της Yamaha, Rossi και Vinales, παρ’ όλο που ο Ιταλός χθες έλεγε μετά τις κατακτήριες ότι με το σκληρό εμπρός ελαστικό ήταν αργός. Ο Johann Zarco με την περσινή M1 όμως επέλεξε τα μεσαία ελαστικά, παίρνοντας – κατά τα φαινόμενα – ένα ρίσκο.

Τα ίδια έβαλε και ο Lorenzo με την Ducati, όμως η ‘Ιταλίδα’ δεν συγκρίνεται με τις Yamaha, είναι άλλη μοτοσυκλέτα εντελώς. Οι Honda των Marquez-Crutchlow επέλεξαν τα πιο σκληρά ελαστικά εμπρός και πίσω, με τον βραχύσωμο Dani να βάζει το μεσαίο πίσω, ελπίζοντας να κάνει διαφορά στην αρχή αφού εκκινούσε και από την pole.

Η εκκίνηση δώθηκε και ο Pedrosa ξεχύθηκε μπροστά, ο Marquez έμεινε πίσω του και ο Iannone ‘χώθηκε’ στην 3η θέση, έχοντας κάνει πολύ δυνατή αρχή. Πιο πίσω ο Zarco ‘έσπρωχνε’ κάπως τον Rossi προς τα έξω, με τον Γάλλο να χάνει την 5η θέση λίγο μετά, έπειτα από ένα block pass του Ιταλού.

Ο Zarco επανήλθε και πέρασε με άνεση τον ‘Γιατρό’, δείχνοντας πως αυτά που ειπώθηκαν από τον Rossi μετά το Αμερικάνικο GP δεν τον θορύβησαν καθόλου. Και καλά έκανε, καθώς, είχε την ταχύτητα (αλλά και τα ελαστικά) ώστε να δώσει μάχες για κάτι καλύτερο, τη στιγμή που ο Vale έδειχνε να δυσκολεύεται.

Όπως δυσκολευόταν και ο Maverick Vinales, με τις δύο εργοστασιακές Yamaha να δέιχνουν ότι δεν ‘πατάνε’ καλά με αυτό το συνδυασμό ελαστικών.

Την ίδια ώρα η δορυφορική Tech3 του Zarco περνούσε μέσα σε μόλις τρεις στροφές τόσο τον Ισπανό με το νούμερο ’25’, όσο και τον Cal Crutchlow, που χωρίς να έχει καταλάβει τι έγινε, έπεσε με πολλά χιλιόμετρα στη στροφή ‘Criville’.

Την ίδια πορεία ακολούθησε ελάχιστα μετά και ο Pol Espargaro με την KTM, σε έναν αγώνα όπου οι προσδοκίες του ίδιου αλλά και της ομάδας του ήταν αυξημένες λόγω του νέου κινητήρα της RC16. Ο Pedrosa στην κορυφή έδειξε από την αρχή ότι θέλει τη νίκη, ανεβάζοντας ταχύτατα τη διαφορά του από τον 2ο Marquez στο +1.5sec.

Ο περσινός Παγκόσμιος Πρωταθλητής από την άλλη, με το που κατάφερε να ξεμπλέξει από το εκπληκτικό ζιζάνιο ονόματι Zarco (προς στιγμήν ο Γάλλος είχε περάσει 2ος), ρίχτηκε στο κυνήγι του teammate του. Και κάπου εδώ, αρχίζουν οι εκπλήξεις.

Ο Marquez άρχισε να πιέζει, όμως ο Dani δεν φαινόταν διατεθειμένος να αφήσει τη διαφορά να ‘πέσει’ κάτω από το 1.5sec. Πιο πίσω, μια άλλη, κόκκινη έκπληξη περνούσε τον Rossi στα πρώτα στάδια του αγώνα και απομακρυνόταν, περνώντας στη συνέχεια τον Iannone αλλά και τον Vinales.

Ο λόγος για τον Jorge Lorenzo, ο οποίος έδειχνε αναγεννημένος πάνω στην Desmosedici GP17 και πλέον είχε φτάσει και πίεζε και τον Zarco για την 3η θέση του βάθρου. Ο Ισπανός, σε μια πίστα την οποία λατρεύει ήταν ταχύτατος αλλά και – όπως μας έχει συνηθίσει – σταθερότατος, σημειώνοντας χρόνους κοντά σε αυτούς των δύο Repsol Honda.

Ο Lorenzo πέρασε τον Zarco, με τον Γάλλο να μην θέλει να αφήσει το βάθρο τόσο εύκολα. Προσπάθησε, πίεσε (με ελαστικά που πολλοί πίστεψαν ότι δεν θα άντεχαν τη διάρκεια ενός αγώνα) και έμενε όσο μπορούσε κοντά στον Ισπανό, σιγά σιγά όμως άρχισε να χάνει επαφή.

Στην κορυφή ο Pedrosa συνέχισε να οδηγεί ‘τέλεια’, όπως το ίδιο ‘τέλεια’ οδηγούσε και ο Marquez που πίεζε στο όριο για να κρατήσει μια κοντινή διαφορά από τον teammate του. Όμως αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Dani, ο 31χρονος αναβάτης της Honda είχε ‘κερδίσει’ τον αντίπαλό του από τους πρώτους κιόλας γύρους του αγώνα, δημιουργώντας μια διαφορά η οποία δεν έδινε το δικαίωμα στον Marc να επιτεθεί.

Ο Pedrosa έβλεπε το +1.5sec στην ταμπέλα του για πάνω από τη μισή διάρκεια του αγώνα, με τους δύο αναβάτες να επιδίδονται σε μια μάχη με το χρονόμετρο, σε μια μάχη που θα κέρδιζε αυτός που θα έκανε τα λιγότερα λάθη.

Στην ζωντανή μετάδοση του αγώνα δεν είδαμε να κάνουν ούτε ένα – είπαμε, οδηγούσαν άψογα σε έναν αγώνα που θύμισε την Καταλωνία του 2015. Τότε, ήταν ο Rossi που κυνηγούσε τον Lorenzo (πάλι με ίδιες μοτοσυκλέτες), με την νίκη να πηγαίνει στον δεύτερο και τον πρώτο να πιέζει αλλά να μην μειώνει ποτέ αρκετά την απόστασή του από τον αντίπαλό του.

Η εκκίνηση και οι πρώτοι γύροι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο και όταν δύο ίδιες μοτοσυκλέτες αποδίδουν ακριβώς το ίδιο έστω και με διαφορετικούς αναβάτες, τότε το καλύτερο αποτέλεσμα πάει σε αυτόν που έκανε την καλύτερη αρχή.

Και την έκανε ο Pedrosa, διατηρώντας τον εαυτό του στην κορυφή ως και το πέσιμο της καρώ σημαίας, παρ’ όλη την ύστατη προσπάθεια του Marquez λίγο πριν το τέλος. Ο Dani ήθελε πολύ τη νίκη και ξέσπασε σε κλάμματα στο βάθρο του αγώνα, αναλογιζόμενος ίσως ότι στη μέρα του, μπορεί να είναι ανίκητος.

Αυτή η νίκη του Pedrosa ήταν η πρώτη του μετά το Misano του 2016, ενώ κατάφερε να συμπληρώσει δώδεκα χρόνια αγώνων, κερδίζοντας έστω μία φορά σε κάθε χρονιά.

Στη μέρα τους δεν ήταν σίγουρα οι δύο Yamaha της Movistar οι οποίες έκαναν αρκετά λάθη κατά τη διάρκεια του αγώνα και που κατέληξαν στις θέσεις 6 (Vinales) και 10 (Rossi).

Ο Ισπανός το πάλεψε και κατάφερε να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες, ο Rossi όμως έδειχνε ότι ήθελε να φέρει απλά τη μοτοσυκλέτα του στον τερματισμό, χωρίς να καταφέρει να είναι καθόλου ανταγωνιστικός. Ενδεικτικό είναι ότι ο Ιταλός στους τελευταίους δέκα γύρους έχανε πάνω από 3sec στον γύρο από τον πρωτοπόρο Pedrosa.

Ποιο ήταν όμως το θετικό για τον εννέα φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή; Ότι ακόμη και σε έναν αγώνα όπου όλα πήγαν στραβά, ο ίδιος κατάφερε να αποχωρήσει από την πίστα της Jerez διατηρώντας το βαθμολογική του υπεροχή στο πρωτάθλημα.

Ένα πρωτάθλημα που τώρα πήρε ‘φωτιά’, με τους Rossi, Vinales, Marquez και Pedrosa να βρίσκονται μέσα σε μόλις 10 βαθμούς. Από εδώ και πέρα όλα είναι ανοιχτά και οι αγώνες αναμένονται να γίνουν ακόμη καλύτεροι. Όσο για τον Lorenzo;

Ο 30χρονος επέστρεψε στο βάθρο των νικητών μετά από τέσσερα GP και μάλιστα στο στεγνό, έχοντας αλλάξει εταιρία και κυρίως, έχοντας δεχθεί αρκετές ψυχολογικές ‘σφαλιάρες’ που άλλοι δύσκολα θα έβρισκαν τη δύναμη ώστε να ανταπεξέλθουν.

Τι θα του φέρει το μέλλον; Ο καιρός θα δείξει, καθώς σίγουρα η Ducati δεν έγινε ‘άλλη’ μοτοσυκλέτα από τη μια στιγμή στην άλλη. Ίσως το ‘βρήκε’, ίσως του πήγαν όλα τέλεια σήμερα, σημασία όμως έχει ότι το μεσημέρι της Κυριακής ο Jorge είδε τον κόσμο από ψηλά, ‘παρέα’ με τους συμπατριώτες του Dani Pedrosa και Marc Marquez.

Αναλυτικότερα η κατάταξη: