Φθάνοντας σε μεγάλη πόλη με μοτοσυκλέτα
Κάποτε, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, όταν το smartphone δεν υπήρχε και το GPS ήταν απαγορευμένο για τους κοινούς θνητούς λόγω κόστους, ξεκινούσαμε με την μοτοσυκλέτα για ταξίδι, με ένα χάρτη στη τσέπη, που πολλές φορές ήταν αναξιόπιστος και μια πυξίδα για τον προσανατολισμό.
Το μεγάλο ταξίδι με μοτοσυκλέτα έκρυβε πάντα πολλές εκπλήξεις, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. Φυσικά το τι κερδίζεις και τι βιώνεις στο ταξίδι, υπερισχύουν κάθε δυσκολίας.
Μια από τις δυσκολίες που συναντούσαμε είναι όταν φθάναμε σε μια μεγάλη άγνωστη πόλη, όπως ας πούμε την Νέα Υόρκη, το Παρίσι η το Μπουένος Άιρες. Όσοι δεν είχατε την εμπειρία, απλά βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει. Υπάρχει τρομερή κίνηση στους δρόμους, η πόλη φαίνεται απέραντη και υπάρχουν γειτονιές που οπωσδήποτε θέλεις να αποφύγεις. Ήταν εύκολο λοιπόν να χαθούμε και να μην ξέρουμε που βρισκόμαστε και το χειρότερο, να βρεθούμε σε μιαν επικίνδυνη περιοχή. Αυτά τα προβλήματα έκαναν τους περισσότερους, όπως και εμένα, να αποφεύγουμε τις μεγάλες πόλεις. Υπάρχουν όμως πόλεις που παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και είναι καλό να μην τις προσπερνάς.
Φθάνοντας σε μια πόλη και ειδικά μεγάλη, το πρώτο πράγμα που πρέπει να βρεις είναι κάπου να μείνεις. Κάπου που να είναι στα μέτρα του προϋπολογισμού σου και φυσικά να έχει ασφαλή χώρο στάθμευσης για την μοτοσυκλέτα. Αν το κόστος είναι ένα στοιχείο που έχει σημαντικό ρόλο στο ταξίδι, τότε θα πρέπει να αποφεύγεις τα ακριβά ξενοδοχεία. Θυμάμαι, ταξιδεύοντας στις ΗΠΑ, περάσαμε από το Salt Lake City. Τα ξενοδοχεία στο κέντρο ήταν ακριβά για μας, έτσι καταλήξαμε σε ένα μοτέλ μακριά από το κέντρο που αποδείχτηκε ότι ήταν και σε άσχημη περιοχή. Το βράδυ δεν κοιμηθήκαμε καλά αφού ανησυχούσαμε για τις μοτοσυκλέτες που ήταν παρκαρισμένες έξω από το δωμάτιο.
Συνήθως η διαδικασία του να βρούμε ξενοδοχείο έπαιρνε αρκετό χρόνο, αν δεν είμασταν τυχεροί, για αυτό προσπαθούσαμε να φθάνουμε νωρίς στον προορισμό μας, ώστε να είμαστε ξεκούραστοι και να έχουμε τον χρόνο να ψάξουμε. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ο προγραμματισμός. Εάν ξέραμε ότι την επομένη θα φθάναμε σε μια μεγαλούπολη, τότε έπρεπε να ψάξουμε και να βρούμε την διαδρομή μας, τι έπρεπε να προσέξουμε και το κυριότερο που θα μέναμε. Με την βοήθεια του Internet όλα γίνονταν πιο εύκολα. Θυσιάζαμε κάποιες ώρες στο internet, κάναμε την προεργασία μας, ώστε να βρούμε τον κατάλληλο τόπο για την διαμονή μας.
Η αυτοπεποίθηση είναι ένας καλός σύμμαχος όταν ταξιδεύεις ειδικά μόνος, αλλά πολλές φορές γίνεται και κακός σύμβουλος. Toν Σεπτέμβριο του 2003, έφθασα στο Σαντιάγο της Χιλής. Μη ακολουθώντας την λογική, έφθασα κάπως αργά και χωρίς να το ψάξω προηγουμένως, κατευθύνθηκα προς το κέντρο της πόλης και άρχισα να ψάχνω ξενοδοχείο στα τυφλά. Δυστυχώς είτε ήταν ακριβά η δεν είχαν χώρο για την μοτοσυκλέτα. Τελικά κατακουρασμένος κατέληξα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο που νόμιζα ότι κάποια στιγμή θα ξεπεταχτεί ο κόμης δράκουλας. Την επόμενη μέρα πρωί πρωί βρήκα internet και σε μιαν ώρα μάζευα τα πράγματα μου και έφευγα για ένα Hostel με καλές κριτικές. Το βρήκα σχετικά εύκολα. Καλό περιβάλλον και καθαρό κρεβάτι. Τι άλλο θέλει ένας ταξιδιώτης; Έμεινα εκεί τρεις νύκτες. Το Hostel ήταν λίγο εκτός κέντρου αλλά αυτό δεν ήταν πρόβλημα, αφού αν δεν ήθελα να κατεβώ στο κέντρο με την μοτοσικλέτα, χρησιμοποιούσα το λεωφορείο. Οι συγκοινωνίες στις μεγάλες πόλεις είναι συνήθως πολύ καλές και μπορείς να παίρνεις, είτε το μετρό είτε το λεωφορείο και δεν είναι πρόβλημα να μείνεις εκτός κέντρου.
Σε μια άλλη περίπτωση, μπήκα στο Μπουένος Άιρες και κατάφερα να χαθώ σε κάποιες γειτονιές. Έχοντας την διεύθυνση που ήθελα να πάω, την έδωσα σε ένα ταξιτζή και του είπα να πηγαίνει μπροστά και τον ακολουθούσα. Σε 10 λεπτά είχαμε φθάσει στον προορισμό.
Τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα τότε, όμως οι εμπειρίες άξιζαν τον κόπο. Ακόμα και σήμερα συνεχίζω να αποφεύγω τις μεγάλες πόλεις, αλλά όπως είπα και προηγουμένως, υπάρχουν κάποιες πόλεις που αξίζει τον κόπο και την ταλαιπωρία να τις επισκεφθείς.
Καλές διαδρομές…φορώντας πάντα το κράνος σας.
